3quest: Kenneth Vandendriessche

Waarom geen platform oprichten voor jonge triatleten die de stap willen zetten naar een professionele triatlon-carrière?

1. Kenneth, van waar de overstap naar de triathlon?

Ik deed al enkele jaren duathlons, geproefd van duathlon op het hoogste niveau, maar telkens kwam midden oktober de hoogdag van het sportieve jaar, de Ironman van Hawaii. Lang heb ik de stap uitgesteld naar triathlon. Waarom? Ik kon niet zwemmen.

Waarom ben ik dan toch begonnen? Ik was samen met Vincent Van de Walle, trouwens de volgende 3quest-deelnemer, op loopstage in Vittel. Daar hebben we door triatleet Stefaan Stockman, die ook mee was, onze eerste zwemtrainingen gedaan. Van het één kwam het ander én ondertussen ben ik al 3 jaar bezig met vallen en opstaan, met één doel, ooit aan de start te staan van Hawaii als PRO-atleet.  Met Bart Colpaert sinds dit jaar aan mijn zijde als zwemcoach weet ik dat dit mogelijk moet zijn!

2. Vorig seizoen had je wat last van krampen die je weerhielden om te tonen waar je echt in staat toe bent. Zijn deze nu van de baan?

Op training en de voorbereidingswedstrijden heb ik momenteel geen maagproblemen meer gehad, toch niet in de orde van 2014. Veel had te maken met de Campylobacter bacterie die ik  vorig jaar opliep tijdens de sprinttriathlon van Roeselare. Ik  voelde dat mijn darmstelsel erg fragiel was na deze infectie. De gebruikelijke sportvoeding verteerde ik niet meer, wat telkens resulteerde in overgeven gedurende het lopen.  Mijn laatste wedstrijd van het seizoen 2014, de Natureman, werd dan eigenlijk een testcase voor dit jaar. Daar is gebleken dat de sportvoeding van Trisport Pharma een ideale match was. Al had ik daar misschien wat te weinig ingenomen, aangezien ik volledig crashte  als leider in de laatste 2km van het lopen.  😉

3. Na een jaartje bij Club Shifting Gears moet je het nu opnieuw alleen redden? Lukt het gemakkelijk om als topper aan de nodige partners te geraken? En hoe zou dit nog vlotter kunnen verlopen voor jou?

Ten tweede moet ik eerlijkheidshalve toekennen dat de maagproblemen ook aanhielden door de problematiek rondom mijn ex-club, Club Shifting Gears. Deze situatie zorgde voor veel spanning.  Die spanning zette hem op mijn fragiel darmstelsel, dit resulteerde dan weer in recuperatie problemen. Waardoor ik in een negatieve spiraal terecht kwam. Mentaal was het helemaal niet makkelijk. Er is zelfs een tijdje geweest dat ik aan stoppen dacht. Ik had er genoeg van…

Gelukkig kon ik rekenen op de mensen rondom mij. Door mijn opleiding van Handelswetenschappen – Sportmanagement wist ik wat er mij te doen stond na mijn vertrek bij Flanders Pro Triatlete.  Een goed, realistisch sponsordossier opmaken. Als je wil meedingen in het PRO-ironmanciruit is er toch een pak budget nodig om een jaar “kostenloos” te kunnen sporten.

Eén tip die ik kan meegeven: bereken hoeveel je exact nodig hebt, tot in het detail, maak hier een overzicht van en ga zo sponsors zoeken, want het is makkelijk te zeggen tegen een potentiële sponsor, ik wil 5.000 euro sponsoring.  Maar naar waar gaat de sponsoring dan? Dit is een cruciale vraag!

Naast een goed sponsordossier is het vooral je “netwerk” dat het doet. Bij deze een dankwoordje aan al diegene die me geholpen hebben om tot dit resultaat te komen. Een nadeel hieraan was de druk om het budget rond te krijgen. De tijd tikt en meestal is het wachten op het verlossende antwoord. Ik heb een paar keer met mijn hoofd tegen de muur gelopen, maar ben best wel trots op wat ik gerealiseerd heb in deze korte periode. Makkelijk was het dus niet.

Als lange afstandstriatleet, multisporter is het  dus niet makkelijk om het boeltje als jonge gast rond te krijgen. Met subsidies van de BTDF moeten we het niet doen. Toch alle respect voor hen, want ze roeien ook maar met de riemen die ze hebben.

Misschien zou het wel een idee zijn om een platform op te richten voor jonge lange afstand triatleten die de stap willen zetten naar een professionele triathloncarrière. Een platform waar ze terecht kunnen voor ondersteuning én wetenschappelijke basis, los van hun team of club.

Toen deze vragen al beantwoord waren, verscheen het berichtje van Sofie Hooghe op Facebook. Ze wordt niet meer langer ondersteund door de VTDL richting Rio 2016.  Een spijtige beslissing en nogmaals een confrontatie dat de stap van belofte naar elites helemaal niet vanzelfsprekend is. Een goede ondersteuning is dus noodzakelijk!

Wie wordt het volgende slachtoffer voor de 3quest?

Mijn maatje Vincent Van de Walle mag het eens komen uitleggen:

1. Ik leerde je een 5 tal jaar geleden echt kennen tijdens een atletiekstage in Vittel. Samen hebben we daar onze eerste meters gezwommen. Is het daar dat de microbe ook jou te pakken kreeg? Wat is jouw ultieme doel in de triathlonsport? Noem je jezelf nu triatleet of duatleet?

2. In de openingswedstrijd van het duathlonseizoen in Geluwe hebben we gezien dat je opnieuw een serieuze sprong voorwaarts hebt gezet. Komt dit door harder te werken of juist de goede accenten te leggen in het trainingsplan? Ik veronderstel dat trainen niet makkelijk is met een job als werfleider bij de firma Six uit Roeselare?

3. Sinds dit seizoen zwem je net zoals ik, bij de Izegemse Triathlon Club. Telkens van 6u tot 7u15 in Izegem. Heb jij het moeilijk om dagdagelijks op dit vroege uur op te staan? Hoe hou jij dit vol? Geeft het je een extra boost doordat je niet alleen ligt te dobberen?

Foto’s: Carine Jansseune, Christie Brouwer, Alexander Eggerick