Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
3quest: Peter Croes
3quest

3quest: Peter Croes

peter croes

De comfortzone is bij Olympische atleten veel kleiner, je moet je altijd klaarhouden om volgende week ergens anders in de wereld te zitten en alles van jezelf te geven.

1. Peter, dit jaar maakte je jouw ironman debuut maar je ging vlak voor de wedstrijd wel stevig op je bek met alle pijnlijke gevolgen vandien… Is het zo dat je omgaat met pre-race stress? 

[dropcap]S[/dropcap]tress moet inderdaad gekanaliseerd worden. Vaak is het een moment om met beide voeten op de grond gezet te worden om even alles realistisch en objectief te bekijken. Misschien nam ik dat iets te letterlijk. Alhoewel, ik lag op mijn rug met mijn voeten en fiets in de lucht… 

An sich had ik niet zo veel pijn, het waren stevige schaafwonden, ‚s avonds begon de last aan de rib te komen. Met nog 4 dagen te gaan voor Zürich viel het verdikt van een scheur in een tussenribspier. Later werd nog geconstateerd dat de rib ook een breuk moest verwerken.

Toegegeven: alle stress viel inderdaad wel weg, want de druk werd op dat moment gewoon verlegd naar het feit dat ik de start wou halen. En ook een beetje naar het gegeven dat ik mijn roomie Koen de Weerdt niet wou wakker houden, want slapen met die pijnlijk rib was geen sinecure. ‚s Nachts draaien kon niet zonder een pijnlijke luide kreet. 

Peter Croes 3quest1

Onder zware pijnstillers heb ik de wedstrijd kunnen starten, en gelukkig ook kunnen afwerken. Ik heb er wel ENORM van genoten, niet alleen van de wedstrijd maar ook om heel wat oud-collega’s te zien en de familie die er stond om te supporteren voor de ganse SOLID-groep. 

Vaak willen atleten de druk zo hoog leggen dat ze alle plezier verliezen, terwijl je in zo’n Ironman net waar voor je geld moet krijgen, vind ik.

Vroeger kon ik stress heel goed kanaliseren, maar ik moest er mezelf wel op wijzen. Een tip die ik vaak aan onze atleten meegeef is om alles in korte memo-stijl op te schrijven: een dagprogramma voor de laatste dagen voor zo’n Ironman, de doelen, waarom je aan de start staat, het aantal uren dat je getraind hebt, waar je vooraf stond… Een epistel neerpennen heeft geen zin, ik schreef alles neer op zo’n klein notitieboekje dat je in alle hotels altijd kan terugvinden. En af en toe moet je er dan nog eens naar kijken.Je moet zo objectief en realistisch de wedstrijd benaderen. Want geloof me: wie hoogt vliegt, kan laag vallen. 

2. Logische tweede vraag: heb je nog LD plannen voor volgend seizoen en zegt de Kona-wortel je iets of toch liever een goede pint? 

[dropcap]K[/dropcap]ona kan gecombineerd worden met een goede pint, me dunkt 🙂 Ik doel dan vooral op het feit dat je een evenwicht moet vinden in alles wat je doet. Kona spreekt me zeker aan, maar ik heb er nog geen jaar op geplakt. We zullen elk jaar wel onze Ironman uitpikken, Koen en ikzelf denken aan IM Zuid-Afrika of IM Lanzarote voor 2015. Komende maand valt de definitieve beslissing. Als er een goede winter aankomt kunnen we misschien wel in oktober tussen de palmbomen zitten. Maar anders organiseren we weer gewoon een top-notch SOLID feestje in België waar de wedstrijd zal te volgen zijn (zoals we 11 oktober aanstaande doen in Leuven). Dus Sam, rij je maar in de kijker, we zullen je met veel plezier op de voet volgen 😉

 Peter Croes 3quest2

3. Er is tegenwoordig een invasie van OD atleten in het Ironman circuit en die mannen maken brokken. Wat maakt volgens jou dat de transitie van kort naar lang voor die atleten zo succesvol is? Puur talent? En kan Frodeno winnen in Hawaii?

[dropcap]I[/dropcap]k geef Jan 50% kans op de overwinning in Hawaii. We hebben het geluk gehad hem te zien lopen in Frankfurt, waar hij drie lekke banden heeft gehad en nadien een 2’43” liep met krampen tot achter zijn oren. Hij werd derde, maar kwam door de pech op de fiets terug van achteraan waardoor hij wat ‚onder de radar’ is gebleven.  

Laatst was ik in Nanjing waar ik lang mocht praten met Emma Snowsill, de vrouw van Jan. Ze straalde als ze over de workload van haar man praatte: alles ging zo vlot sinds ze zich gesetteld hebben in Girona. Die balans waar ik eerder over praatte is o zo cruciaal.

Atleten van de korte afstand zullen hun topjaren hebben twee jaar na de overschakeling. De basissnelheid van de atleten van de korte afstand is FE-NO-ME-NAAL! Als ze rustig opbouwen naar de langere stukken is succes gegarandeerd. Nog te vaak kijken mensen denigrerend naar de atleten die strijden op de Olympische afstand. Maar zij trainen week in week uit 25 à 30km in het water, 300 à 450 op de fiets en van 80 tot 120km lopen. Bij een intense week zit er vooral heel wat intensiteit in het programma, een rustweek is gewoon kilometers malen. Er zit bij de atleten een enorme consistentie in het schema. Dat is iets wat een gewoonte wordt wanneer je veel moet reizen: tussen twee wedstrijden in heb je een week om van de ene kant van de wereld naar de andere kant te gaan. Je reist dan met de loopschoenen en maakt gebruik van die 3uurtjes tussen twee vluchten in om de loopschoenen aan te trekken.

Peter Croes 3quest plat

Een mooi voorbeeld was toen we naar Huatulco trokken: we moesten in Mexico city blijven om verder te reizen, dus trokken Simon De cuyper en ik de schoenen aan om 100 rondjes te lopen in een hotel dat in een ronde gebouwd was. De comfortzone is bij Olympische atleten veel kleiner, je moet je altijd klaarhouden om volgende week ergens anders in de wereld te zitten en alles van jezelf te geven.

Wie wordt het volgende slachtoffer voor de 3quest?

Zelf heb ik natuurlijk ook vraagjes klaar, voor mij aan Sophie Hooghe

1. Je verdween even van de radar een jaartje of twee geleden. Heeft dat sabbatmoment jou als atleet of als mens veranderd?

2. Jouw vriend, Cor, voetbalt bij Heist-op-den-berg. Hij is een van de sterkhouders van de ploeg daar. Is het stereotiepe beeld dat triatleten hebben over voetballers waar? En geven jullie elkaar tips op sportief vlak? 

3. Hoeveel Belgische dames starten er in Rio 2016?