Duffy demonstreert, Belgische triatletes tonen zich in Bermuda

Op thuisatlete Flora Duffy stond zaterdagavond laat Belgische tijd geen maat in de WTS Bermuda. Als eerste kwam ze uit het water en na een snelle wissel duldde ze enkel de Amerikaanse Kirsten Kasper in haar zog. Reeds op de helling in de eerste ronde liet Duffy haar metgezel achter en werd het zo ook in de damesrace een lange solo. Op indrukwekkende wijze liep ze meer dan 2 minuten uit op de rest van het pak en hield net zoveel over aan de finish. Claire Michel werd bij haar tweede WTS van het jaar knap 13de. Valerie Barthelemy werd 26ste.

Duffy genoot van haar zege voor eigen volk. Vicky Holland (GBR) werd na een spannende spurt net 2de voor de Amerikaanse Katie Zafares. Haar landgenote Kasper werd vierde en wordt de nieuwe leidster in het klassement bij de dames.

Na een zeer knappe zwembeurt kwam Claire Michel als 20ste uit het water, 10 seconden na Barthelemy die als 14de uit het water kwam. Samen kwamen beide dames uit de wissel maar Valerie verloor de voeling met de groep na een bijna val. Claire kon zich wel handhaven in de eerste achtervolgde groep maar in de tweede ronde was ook voor haar de klim de spelbreker. Na kilometers vechten om terug te raken liet de Brusselse atlete zich terugzakken tot de tweede groep. Ze liep in een groepje van vier die uiteindelijk sprintten voor de tiende plaats. Claire werd vierde in de spurt maar met haar 13de plaats pakte ze belangrijke punten. Valerie kwam alleen te zitten en zakte terug tot in het laatste groepje. Ze werden net niet gedubbeld door Duffy en dus zat er alsnog een 26ste plaats in.

We zagen ook een sterke Maya Kingma, die veel kopwerk verrichte in de groep achter Duffy. Ze moest namelijk proberen zoveel mogelijk voorsprong te nemen met het zicht op een mogelijke top-10 plaats. Die inspanningen bekocht ze in het lopen. Ze werd 16de. Rachel Klamer pakte de tiende plaats.

“Standgehouden ondanks krampen”

Voor Claire Michel was het geen gemakkelijke opdracht zaterdag. “Ik wist niet hoeveelste ik uit het water kwam maar ik zag meteen een grote groep voor mij uit en spurtte dan ook richting wissel. Ik besloot meteen op mijn elan door te gaan en beukte tegen de wind in mijn een weg naar de kopgroep. Het was een constant gevecht tussen er net niet en er net wel bij zijn. De inspanningen en de vele wind begonnen na enige tijd zwaar door te wegen en op de klim moest ik de rol vooraan definitief lossen. Na een soloronde om tevergeefs het gat toe te rijden besloot ik dan ook mij te laten inlopen door de tweede groep om zo niet kapot aan het loopnummer te beginnen. De vele wind zorgde er wel voor dat het werken was op de fiets van de eerste tot de laatste kilometer. Met krampen in de benen begon ik te lopen maar kon toch standhouden.”

“Valerie tegen mijn achterwiel”

“Ik vind het knap van Valerie dat ze op karakter doorzette. Op de klim tikte ze mijn achterwiel aan. Ik vreesde nog even dat het mijn schuld was, maar Valerie verzekerde me dat dat niet het geval was. Blijkbaar werd ze door een andere atlete aangereden en daardoor tikte ze mij aan. Ik weet niet of ze uit haar pedalen klikte, maar ik denk niet dat ze echt gevallen is. Ze verloor wel de voeling met de groep, maar bleef terugvechten,” aldus een sportieve Claire Michel.