“M’as-tu-vu” op de triatlon van Cannes

De kop is er af, met de Cannes International Triathlon is ook het Long Distance seizoen in Europa op gang geschoten en vanaf nu zullen de wedstrijden in sneltempo volgen. Ook in België beginnen we er binnenkort aan met het prestigieuze BK ploegen op 1 mei in Doornik. Dat is in ons land de eerste openwaterwedstrijd van het nieuwe seizoen. Iets waar veel ploegen nu al mee bezig zijn, wees daar maar zeker van. Maar een aantal Belgen hebben niet gewacht tot Doornik en zakten af naar het mondaine Cannes. Ook 3athlon.be was erbij…

Met het 3athlon.be team waren wij er het hele weekend aanwezig om het volledige circus te kunnen volgen: zowel voor, tijdens als na de wedstrijd. In de aanloop merk je duidelijk dat dit een seizoensopener van formaat is: grote namen en heel wat persbelangstelling. Iedereen wil weten hoe de toppers eruit zien na de winter en wat hun ambities zijn. Ook de Belgen waren goed vertegenwoordigd in het deelnemersveld, zowel bij de Pro’s als bij de age-groupers. Daar konden wij, 3athlon.be, dus zeker niet bij ontbreken en dus dropten we ook onze atleet-redacteur Gert-Jan D’haene in de strijd. Toch was er in de aanloop naar deze wedstrijd een zeer gemoedelijke sfeer aanwezig. Een blij weerzien voor vele atleten na een winter vol harde arbeid. Bij ene Kienle kon er tijdens de pro-briefing zelf een grapje vanaf. Je merkt dat deze locatie, de prachtige promenade met het uitzicht op de Middellandse Zee en een haven vol luxueuze jachten een trekpleister van formaat is.

Die gemoedelijke sfeer maakt op de wedstrijddag wel plaats voor de verbetenheid die op het gezicht van de atleten af te lezen is. Het is de eerste wedstrijd en maar al te graag wil je daar meteen je stempel drukken. Al is het maar om jezelf te overtuigen dat je er helemaal klaar voor bent dit seizoen. Die gespannen gezichten denken vooral al wat vooruit richting het fietsparcours die we hier voorgeschoteld krijgen, ‘het’ gespreksonderwerp van de afgelopen dagen. 95 km waar iets meer dan 1500 hoogtemeters moeten overwonnen worden met daarbij nog eens heel wat technische passages en linke bochten. Hier zou het verschil gemaakt worden. Het fietsenpark zag er voor mijzelf nog nooit zo gevarieerd uit: van TT-Bikes met disc wielen tot klimmachines met lage velgen. Het parcours zorgt duidelijk voor verschillende meningen.

Maar starten doen we met het zwemnummer. Twee rondes van 1 km waar bij het startschot meer dan duizend atleten als een bezetene het water induiken met een heuse draaikolk tot gevolg. De Pro’s kregen dan wel een symbolische meter voorsprong op het strand om het onderscheid te maken, na 10 meter waren ze al volledig herenigd met de massa. Het leek alsof alle atleten hetzelfde traject in hun hoofd geprint hadden want het was twee kilometer vechten voor elke meter. Ik was na de wedstrijd duidelijk niet de enige die er zo over dacht maar… de charme van deze sport weet je wel.

Na een half uur bevinden de eerste atleten zich op de promenade om via deze aanloop land inwaarts te trekken. Het fietsparcours zou het deelnemersveld dooreenschudden en het deed die voorspelling ook alle eer aan. Als we kijken naar het verschil van de eerste met de tweede fietstijd weet je genoeg. Helaas was het fietsparcours niet alleen vooraf maar ook nadien ‘het’ gespreksonderwerp van dit evenement. Technisch, zwaar en soms wat smalle wegen… het zijn zaken waar wij atleten zeker mee kunnen leven. We waren er ons ook van bewust dat het parcours niet volledig verkeersvrij zou zijn, maar er zijn nu eenmaal grenzen. Grenzen waar men zich aan moet houden en die in het vervolg moeten aangepakt worden. Veiligheid boven alles. Dat wij Belgen daardoor een belangrijke pion in de strijd vooraan verliezen, maakt het dubbel zo jammer. Bij deze wensen we een voorspoedig herstel aan Kenneth Vandendriessche want zijn remonte op de fiets op dat moment liet ons alleen maar het beste verhopen.

Maar laten we ons natuurlijk niet blindstaren op dit gegeven alleen. Het loopparcours bewijst dat deze wedstrijd heel wat in petto heeft. Vier lussen tussen de massa in en rond de imposante jachthaven, het geeft het hele tafereel een extra “m’as tu vu” gehalte. Dat je na uren strijd leveren de rode loper (in dit geval de blauwe) middenin dit knappe tafereel kan betreden maakt de euforie des te intenser. 

Na de finishlijn troepen wij Belgen samen om nog wat na te kaarten over ons eigen avontuur dat we die dag beleefd hebben. De ene prof, Bart Aernouts, staat ons meteen te woord met bebloede voeten na het ‘sokkenincident’ en op die andere moesten we even wachten tot meer nieuws. De ontgoocheling bij Kenneth Vandendriessche was zeker aanwezig maar des te meer kan zijn strijdvaardigheid geprezen worden: ‘ze zien mij zeker nog terug, er staat hier voor mezelf nog een rekening open.’  En die andere Belgen? Als blok mocht de prestatie meer dan gezien zijn. Met zeven man in de top 100 mochten de Belgen trots zijn. Een wedstrijdverslag en resultaten van de Belgen kon je zondag hier al lezen. De volledige uitslag kan je vinden onderaan dit artikel. 

Deze week vind je op 3athlon.be ook nog een knappe fotoreportage terug van onze huisfotograaf Mario Vanacker die het evenement samen met redacteur Gert-Jan D’haene op de voet volgde.

Alle foto’s door Mario Vanacker. 

Uitslag Cannes 2017