Road To Roth is nu Road In Roth

PETERSAURACH – vrijdag 09.30 ’s morgens… De Challenge Roth komt steeds dichterbij: 32 km om precies te zijn, 2 dagen om exact te zijn. Is Petersaurach een bewuste keuze als uitvalsbasis de komende dagen? Neen. Is het een goede keuze? Helemaal! Deze morgen gaat de wekker, ik kijk door het raam en zie uitgestrekte grasvelden en bomen in volle bloei die elkaar proberen te overtreffen. Die lichte regenval neem ik er met graagte bij, beter vandaag dan zondag. Van de Rothgekte is hier helemaal geen sprake en neen, dat stoort me niet. Mij terugtrekken in volle rust, het is voor mij de perfecte voorbereiding.

Zo meteen ga ik wel even die gekte opzoeken en de sfeer opsnuiven. Een voorproefje van wat er mij zondag zal te wachten staan en misschien wel een hoogdag in mijn nog jonge carrière binnen deze wereld. Ik had gisteren mijn vaste trainingspartner aan de lijn die duidelijk onder de indruk was van de arena waar wij zondag worden ontvangen. Een vorm van enthousiasme waar hij doorgaans ietwat voorzichtig met omgaat, het moet dus echt wel de moeite zijn. Eigenlijk klinkt trainingspartner ietwat te afstandelijk voor de rol die deze man de voorbije jaren gespeeld heeft in mijn weg binnen de triathlon. Daarom wil ik van deze blog ook gebruik maken een dankwoord te richten naar de man die alles vanop de eerste rij heeft mogen en moeten volgen.

Bram was de man die me in mijn eerste seizoen als triathleet onder z’n hoede nam. Hij was al jaren een van de poulains van Stijn ‘Cipo’ Demeulemeester en ik was gloednieuw in de bende. Ondertussen zijn we vier jaar later en samen trokken we richting 2 Ironman’s , 5 halve triathlons en weet ik nog wat allemaal precies heen. De talloze kilometers naast elkaar op de fiets, de vele uren al lopend en die massale zwemmeters in de voeten optellen zal ik jullie besparen alleen al om straks geen verantwoording te moeten afleggen tegenover de vrouw des huizes… Dat we heel wat tijd samen doorbrachten staat als een paal boven water en dat de gespreksonderwerpen dan ook heel uiteenlopend waren hoeft geen verdere verbazing op te wekken. Dat de peptalk er op tijd en stond aan te pas kwam was dan weer een essentieel gegeven binnen de aanloop naar deze wedstrijd. Zondag staan we terug samen aan de start en deze keer is onze grootmeester ‘Cipo’ er ook bij en dat als atleet.

De Challenge Roth belooft groots te worden, daar hadden beelden van voorgaande jaren ons al van overtuigd. Misschien mag het wel groots worden op onze eigen manier. Dat zullen we zondag weten aan de finishlijn. Maar laat ons alvast niet vergeten te genieten: genieten van het moment, genieten van die waanzinnige sfeer, genieten van die fameuze prestatie. Genieten zoals we de voorgaande jaren deden en elkaar bleven herinneren dit niet te vergeten. Bij deze… merci!