Tine Deckers haalt ook Embrunman binnen

Het is volgens veel atleten de zwaarste long distance triatlon ter wereld en sinds vandaag staat hij ook op het palmares van Tine Deckers. Die laat in 2017 Hawaii schieten, stelde drie heel andere doelen en pakte zondag ook haar zo gegeerde drie op drie. Na winst in Geraardsbergen en Alpe d’Huez was het nu ook raak in de Embrunman. Ze had het redelijk lastig de hele dag, moest in de marathon een gat van ruim zes minuten dichten, maar liep op karakter naar de overwinning. Timothy Van Houtem pakte een mooie vierde plaats bij de mannen nadat hij een tijdje als tweede lag.

Tine Deckers heeft vandaag in Frankrijk de Embrunman gewonnen, misschien wel de zwaarste triatlon ter wereld op de lange afstand. Tine legde de 3,8 km zwemmen, 188 km fietsen in de Alpen en 43 km lopen af in 10:51:14. Carrie Lester (Australië; 10:54:36) werd tweede, Charlotte Morel (Frankrijk; 11:04:19) pakte de derde plaats. Met deze overwinning haalt Tine een 3 op 3 in de zomerwedstrijden waarin ze wilde pieken. Ze won in juli ook al de Challenge Geraardsbergen en de Alpe d’Huez Triathlon. “Dit is genieten,” aldus Tine na de wedstrijd. Ze moest mentaal en fysiek wel heel diep gaan. “Ik heb echt afgezien. Het was loodzwaar.”

Tine begon aan de wedstrijd met een prima zwemprestatie, ondanks het feit dat het eerste deel nog voor zonsopgang en dus in het donker moest worden gezwommen.  Ze kwam als vierde uit het water op vijf minuten van snelste zwemster Morel en een minuut na Menegon en Lester. Op de fiets werkte Tine zich al snel naar de tweede plaats, maar tijd inhalen op Morel zat er niet in. Geen superbenen of een loodzwaar parcours, ze wist het zelf niet. Het plan om het verschil te maken in het fietsen, kon ze in ieder geval opbergen. Met een achterstand van 6:30 op Morel begon ze aan de marathon. Daarvoor had ze dan weer wel superbenen meegebracht. Al in de eerste ronde van drie had Tine de leiding overgenomen. Ze zou de eerste plaats niet meer afgeven, ondanks een sterk remonterende Lester en een protesterende maag.

“Alles deed pijn, de hele tijd…”

“Wat was dat allemaal? Zo zwaar! Alles deed pijn, de hele tijd,” vatte Tine haar wedstrijd samen. “En dan wordt het ook een mentale wedstrijd. Zeker toen Lester op het einde kwam opzetten. Dan moet je doorbijten en je hoofd erbij houden. Ik was zo blij dat mijn partner/coach Pieter en heel veel Belgische supporters er waren. Die hebben op de moeilijke en belangrijke momenten het verschil gemaakt. Want zelfs op de fiets was het vandaag hard werken. Het voelde aan alsof ik geen goeie benen had, maar misschien was het ook wel het parcours. Het is de hele tijd draaien, keren, klimmen, schakelen, … Natuurlijk heb ik niet slecht gefietst, maar het gevoel was minder dan in Alpe d’Huez. Voor mijn doen heb ik dan weer wel goed gelopen.

Ook het loopparcours was kei-zwaar, drie keer die steile helling op. Niet voor niets noemen ze dat ‘de muur’. Ondertussen had ik ook last van mijn maag; ik ben zelfs even moeten stoppen om naar het toilet te gaan. Maar de vele supporters maken er ook een hele toffe wedstrijd van. Zelfs om zes uur ’s morgens stond er een massa volk in het donker te supporteren. Dat is echt fijn. Ik ben blij dat ik de Embrunman nu eindelijk gedaan heb. Die stond al zo lang op mijn verlanglijstje. Maar ik weet niet of ik hem volgend jaar opnieuw wil meedoen. Zo afzien… Deze wedstrijd gaat een hele tijd in mijn benen zitten. De bedoeling is om dit najaar een Ironman wedstrijd mee te doen om punten te verzamelen voor Ironman Hawaï 2018. Maar welke wedstrijd zal afhangen van mijn herstel. Eerst even bekomen.” 

Bij de mannen won Marcel Zamora voor de zesde keer met een tijd van 09:43:13. Timothy Van Houtem werd knap vierde. Van de andere Belgen proberen we later nog updates te brengen.