Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
Van Vooren alleen van voor in Weiswampach
Brecht Van Vooren op kop in Weiswampach (foto: Arno Meeusen)
Nieuws

Van Vooren alleen van voor in Weiswampach

Brecht Van Vooren op kop in Weiswampach (foto: Arno Meeusen)
Brecht Van Vooren op kop in Weiswampach (foto: Arno Meeusen)

Triathlon hoogmis dit weekend in het Luxemburgse Weiswampach met op zaterdag wedstrijden voor de verschillende jeugdcategorieën en op zondag een promo sprint triathlon, de voorlaatste manche van de tweede divisie T3 serie en de internationale kwart die, naar jaarlijkse gewoonte, steeds op een paar ronkende namen kan rekenen. Een driegangenmenu om de vingers van af te likken en met flink wat Belgen in een hoofdrol…

Voorgerecht met Gianni

De sprint werd bij de heren van in het zwemmen gedomineerd door de Nederlander Jeffrey Reynders en door Gianni Nauwelaers, die vorige week nog zijn mid-season transfer van SJKT naar SolidPharma maakte. Het duo leek op een solo af te stevenen, maar moest in de laatste fietsronde meer dan een minuut prijsgeven op achtervolgers Lander Sluyts en de Luxemburgse Christian Krombach, waardoor de beslissing alsnog in het lopen zou vallen. Het leidende duo wist de verloren voorsprong te herwinnen en Gianni ging als eerste over de meet, gevolgd door Jeffrey. Van de achtervolgers wist Christian het brons te bemachtigen.

Bij de dames was het eveneens de familie Sluyts aan de kop van de wedstrijd. Floor kwam als eerste uit het water, op de voet gevolgd door de Française Laurence Buffet. Anna Muller werd met enige achterstand solo op achtervolgen aangewezen. De Française bleek echter te sterk voor Floor, waardoor deze na het fietsen al op vijf minuten achterstand moest rekenen. Ook had ze Anna, die op dat moment al gezelschap gekregen had van de Luxemburgse Nathalie Lambornelle, moeten laten voorgaan. De voorsprong van Laurence op dat duo was zo groot, dat de eerste plaats al zeker was, de wedstrijd voor de tweede plek werd in de laatste ronde beslecht in het voordeel van Nathalie. Anna moest vrede nemen met het brons.

Hoofdgerecht met Brecht

Op de middag was het tijd om de ploegen van de tweede divisie hun demonen te laten ontketenen. Het concept was hetzelfde als de laatste manche in Retie, maar dan over de kwart afstand. De eerste vier van elk team kregen een aantal punten toegewezen, waarna het eindtotaal bepalend zou zijn voor de ranking.

Last minute waren er niet de minste wijzigingen doorgevoerd aan de startlijsten van de verschillende ploegen: Willem Brems van SMO werd opgeroepen om daags voordien deel te nemen tijdens de T3 in Deinze, SolidPharma kon terug rekenen op de aanwezigheid van ploegkapitein Sören Sanders die na zijn gebroken fibula in mei de plaats mocht innemen van Tom Verelst die sukkelt met een gebroken duim. De drie koplopers van het klassement, TTL, TriGT en SolidPharma, waren aan elkaar gewaagd, jammer dat er geen bookmakers waren, want met zo een onzekere uitslag zou er zeker geld te rapen vallen.

Na de gemengde zwemstart, door Eline Desaunois op de fiets nog omschreven als “ze moeten allemaal van mijn lijf blijven” en “ik wist niet dat ik mij voor een boksmatch had ingeschreven”, kwam Brecht Van Vooren eenzaam uit het water met een halve minuut voorsprong op een zestal achtervolgers. Niet onder de indruk zijnde van het jagende pak reed hij nog een minuutje extra weg tijdens de eerste van de vier fietsrondes. Daarna ging het wat ‘minder’ en moest hij vrede nemen met een uitbouw van 20 seconden per ronde. De goede rekenaar weet dus dat Brecht met 2’30’’ voorsprong aan het lopen kon beginnen op dichtste achtervolgers Ruben Martens en Gijs Van Ranst.

Tot halverwege het fietsen leek SolidPharma op rozen te zitten: TriGT kon geen weerwerk bieden en TTL zag met het lekrijden van Yitse Lemmens een streep door de rekening getrokken. In de voorlaatste fietsronde kreeg mr. Comeback Sören te kampen met een aflopende ketting, waardoor de vierde man van beide ploegen te samen aan het lopen kon beginnen. Laat deze vierde man voor SolidPharma nu net mr. Comeback zijn, dan weet je dat het nagelbijtend afwachtend wordt of die gebroken kuit standhoudt op een gedeeltelijk offroad parcours.

Elke loopronde in spanning plaatsen tellen en streepjes trekken om uiteindelijk geen idee te hebben wie er het klassement zou winnen. Bleek dat de drie plaatsen in de top tien voor SolidPharma genoeg waren om de balans in hun voordeel te doen kantelen. TriGT nipt op twee, TTL ondanks de pech toch nog op drie. In het voorlopig eindeklassement zakken de Limburgers weg naar de derde plek, TriGT blijft standvastig op twee en SolidPharma neemt de leiding over. De drie ploegen liggen echter binnen de 20 punten van elkaar. De dubbele punten in de laatste manche te Ieper zullen doorslaggevend zijn!

Individueel noteren we een overwinning voor Brecht Van Vooren, Ruben Martens op twee en Bart Borghs, na een toch wel spectaculaire inhaalrace, op drie.

Dessert met Dylan, Noah en Joke

De dag afsluiten deden we in Luxemburg met de Wämper Triathlon. Bij de heren werd er snoeihard geopend door de winnaar van het Belgisch kampioenschap, maar geen Belgisch kampioen, Dylan ‘Machien’ Magnien. Hij kwam samen met Erwin Vanderplancke en de Luxemburgers Bob Haller en Gregor Payet uit het water. Noah Servais had een kleine achterstand van 15 seconden, maar zweefde tussen twee groepen in.

Na de eerste fietsronde waren de vier leiders herleid tot drie, Erwin was in geen velden meer te bespeuren en de vierde man was, op dat moment al op een dikke minuut, Noah geworden. “Ik had sowieso niet de intentie om voluit te gaan deze wedstrijd”, lichtte Erwin achteraf toe. “De T3 van Deinze is nog voelbaar in de benen, en met het oog op de WTS van Stockholm volgende week wou ik me toch wat sparen. Noah helpen op de fiets was een optie, maar na die achterstand na het zwemmen leek zijn podium al ver weg”. Profetische woorden. Weliswaar achteraf genoteerd, maar dat is een detail. Het drietal reed ronde na ronde weg van Noah en hij deed hetzelfde met zijn achtervolgers.

Bij het lopen lagen de posities na de eerste ronde al vast. Dylan won, gevolgd door Gregor en Bob sloot het podium af. Noah eindigde waar hij al heel de wedstrijd was, vierde.

Bij de dames was het vooral uitkijken naar de Française Jeanne Lehair en Joke Coysman. Eveneens was het een testcase voor Katrien Maes hoe zij in een dergelijk deelnemersveld op een zwaar parcours zou presteren. Zoals verwacht kwam ze, samen met Jeanne, als eersten de wissel in. Daar liep het fout. Bij uitkomen van T1 had Jeanne al een voorsprong van een kleine minuut te pakken. Nog een minuut na Katrien volgde de Luxemburgse Pia Wiltgen. Joke Coysman had na het zwemmen al meer dan drie minuten achterstand op de koploopster.

Jeanne ging solo, maar kon haar voorsprong niet uitbouwen op Katrien of Pia. Tot de laatste ronde bleven deze drie op exact dezelfde afstand van elkaar. In de laatste fietsronde kreeg Katrien echter een tik van de hamer, waardoor de voorsprong van Jeanne groeide. “En Joke?”, hoor ik u denken. Joke is ronde per ronde een halve minuut dichterbij geslopen en niemand meegenomen. Hierdoor kon ze als tweede beginnen lopen, gevolgd door Pia.

Jeanne bleek een maat te sterk voor het hele veld en liep ronde na ronde uit. Joke deed hetzelfde op haar achtervolgsters. Voor de derde plaats leek het nog even spannend te worden tussen Pia en Katrien, maar halverwege kantelde het toch in het voordeel van de ervaring. Verrassend genoeg kwam uit de achtergrond de Nederlandse Haitske Overbeek nog sterk opzetten. Deze ging nog over Katrien, maar strandde nipt op de vierde plek.