We hebben weer een Europese kampioen

Afgelopen weekend was er op het EK aquathlon één medaille voor België, maar het was meteen wel een gouden voor Robin Sottiau in de M25 categorie. Aquathlon is in Vlaanderen blijkbaar niet de meest sexy sporttak van de duursporten. Hoewel er voor het echte triatlonseizoen begint altijd vrij veel Belgen meedoen aan de zwemlopen, vaak over de grens in Nederland, spreekt het EK de Vlamingen niet echt aan. Dat is anders aan de andere kant van de taalgrens, met dank onder andere aan de goed georganiseerde aquathlons in Frankrijk waaraan heel wat franstalige Belgen aan deelnemen, onder andere ook Robin Sottiau. Lees hieronder hoe hij zijn wedstrijd ervaarde in Bratislava.

“Mijn voorseizoen was niet ideaal. Er was mijn nieuwe job, elke dag naar Brussel van 8u30 tot… laat. Er was de blessure van mijn broer Julien waardoor ons run&bike seizoen er snel op zat. Er waren de twee aquathlons, met twee tweede plaatsen. In Roubaix werd ik op 200 meter gepasseerd door een goede loper en in Lille werd ik geklopt door een sterke zwemmer. Twee weken geleden deed ik nog de Amphiman in l’Eau d’Heure. Dus kwam ik wel met enige twijfels aan de start in Bratislava, maar ook met veel plezier en veel trots om mijn land te vertegenwoordigen, al was ik de enige Belgische vertegenwoordiger in Slovakije.

Vrijdag besteedde ik aan het inzwemmen in het plaatselijke meer. Ik kwam tot de vaststelling dat 90% van de andere atleten met wetsuit zwommen in een watertemperatuur van 18°. Dat is best wel koud, maar het doet me terugdenken aan de goede ervaringen die ik had in mijn periode als openwaterzwemmer. Na een bezoek aan het oude stadsdeel is het terug naar het hotel om te rusten. Zaterdag is het wedstrijddag en we moeten tussen 7u30 en 8u30 in de wisselzone zijn. De start is pas om 11u30 en dus zal het lang wachten zijn, onder de zon.

Alors On Danse

Er is een presentatie met verschillende muzieknummers voor de vertegenwoordigde landen. Voor België hebben ze gekozen voor ‘Alors On Danse’ van Stromae. De Franse atleten krijgen ‘Tomber La Chemise’ van Zebda te horen. Na de presentatie duiken de age groups van 16 tot 35 jaar het water in. Ik verkies om rechts in het midden te starten om het grote pak te vermijden. Al snel zondert één zwemmer zich af, een sterke zwemmer die 8ste was op het juniores EK 5 km openwaterzwemmen. Zelf zwem ik aan het staartje van een groepje van 5, 6 atleten. 

Na één ronde van 500 meter en de Australian exit blijven de plaatsen onveranderd. Ik kom op 30 seconden van de leider als 7de uit het water maar ik win nog twee plaatsen in de wissel. Tijdens het lopen word ik al snel voorbijgegaan door twee jonge gasten. Na de eerste ronde kan ik verifiëren dat de zes lopers voor mij allemaal uit de 16-24 categorie komen. Achter mij komt het wat samen, met nog een paar jonge atleten en een Duitser uit de M30 categorie. Ik beslis om mijn loopproef beheerst in te delen en geen oudere age groupers meer voorbij te laten komen, terwijl nog twee jongeren voorbij stormen. 

Ik merk dat er nog altijd verbetering mogelijk is in mijn lopen en ben dan ook niet tevreden van mijn loopproef. Maar dat is ook de eeuwige ontevredenheid van een sporter zeker? Niettemin pak ik de Europese titel bij de M25. De vreugde is groot als ik het podium op mag met twee Britten en ik ben supertrots met de zwart-geel-rode vlag achter mij,” aldus Robin.

En Francais

“Avec une avant-saison où il a fallu jongler avec mon nouvel emploi (tous les jours à Bruxelles de 8h30 à…tard), la blessure de mon frère Julien qui nous a coupé dans nos run&bike (et donc du fractionné), avec deux aquathlons dans les pattes et deux deuxièmes places (à Roubaix, dépassé à 200m de l’arrivée par un très bon coureur et à Lille à la régulière par… un bon nageur) et un Amphiman de l’Eau d’Heure deux semaines avant, je me présentais à Bratislava avec des doutes mais avec beaucoup de plaisir et de fierté pour représenter notre pays (Je suis d’ailleurs le seul représentant belge présent en Slovaquie).

La journée du vendredi est consacrée au repérage de la natation en lac, je me rends compte que 90% des athlètes nagent en combi neoprene pour une eau à 18°. L’eau est fraîche certes mais je me rappelle au bon souvenir de ma période d’eau libre. Retour à l’hôtel après une visite de la vieille ville. Samedi, c’est jour de course, on doit être présent de 7h30 à 8h30 pour la zone de transition. Le départ est à 11h30, l’attente sera longue sous le soleil. 11h30, après une présentation de différentes musiques des pays représentés (“Alors on danse” de Stromae pour la Belgique, “Tomber la chemise” de Zebda pour la France !), c’est parti pour les catégories 16-35ans. Je choisis de partir au milieu droit pour éviter le paquet.

Très vite, un nageur se détache (il s’agit d’un nageur d’eau libre, 8eme au championnat d’Europe junior du 5km l’année passée), je suis derrière dans un paquet de 5-6. Après une boucle de 500m et une sortie à l’australienne, les places restent inchangées, je sors 30″ derrière le 1er, à la 7ème place. Je reprends 2 places après la transition (merci la combi) mais je me fais vite dépassé par deux “petits jeunes”. Après vérification après la première boucle, les 6 devant sont des 16-24ans. Derrière moi, ça cavale, des jeunes mais également un allemand 30-34ans. Deux autres jeunes me dépassent et je gère la fin de course pour ne pas me faire avoir par plus âgé que moi.

Cependant, la course à pied doit être encore largement améliorée car je n’en suis pas satisfait (l’éternelle insatisfaction des sportifs…) Champion d’Europe donc des 25-29ans ! Quel bonheur de monter sur le podium en compagnie de deux britanniques, quel fierté d’avoir ce drapeau noir-jaune-rouge dans mon dos!”