Ridley Dean Fast: Van tekentafel tot Tour De France

Vorig jaar lanceerde Ridley stilletjes haar nieuw model van de Dean tijdritfiets, de Dean FAST. Op vraag van het Lotto-Belisol team werd een nieuwe fiets ontwikkeld, waarbij ook de triatleet niet uit het oog verloren werd. Zo werd de geometrie aangepast voor triatleten en is er zelfs de mogelijkheid de fiets volledig op maat te laten maken. Nu de fiets ook voor het grote publiek beschikbaar wordt, gingen we met 3athlon.be een kijkje nemen hoe een fiets als deze eigenlijk tot stand komt.

Jochim Aerts, oprichter en eigenaar van Ridley vertelt: “De eerste plannen voor de Dean FAST werden begin 2013 gemaakt. Het Lotto-Belisol team wilde dolgraag met een nieuwe fiets aan de start van de 4e etappe verschijnen, een ploegentijdrit over 25 km. Dit gaf ons een half jaar om de fiets van grond af te ontwikkelen.”

Het vorige model van de Ridley Dean dateert intussen van 2010. Voor deze fiets werd meer dan een jaar in de ontwikkeling gestoken. Het was dus al snel duidelijk dat Toon Wils, productingenieur bij Ridley, serieus aan de slag moest. “Door onze samenwerking met ondermeer het Lotto-Belisol team krijgen we constant input van atleten. Zo hebben we een beeld van de wensen van een atleet voor zijn fiets, en die gebruiken we om een lijst op te stellen van de zaken die we in de Dean FAST wilden verwerken”.

Op basis van deze lijst, worden de eerste schetsen gemaakt. Dat gebeurt met potlood en papier, en veel gomwerk. Pas wanneer iedereen tevreden is, wordt een eerste computermodel gemaakt, eerst in 2D en pas later in 3D. “Vermits aerodynamica centraal staat bij de Dean FAST voerden we met dit model tal van simulaties uit. Voor elke aanpassing kan zo het effect op de aerodynamica bekeken worden”, vertelt Toon Wils.

Computersimulaties zijn echter niet in staat alle factoren die een atleet op zijn fiets ondervindt te simuleren. Daarom werden er ook veel experimenten in de windtunnel uitgevoerd. Tijdens die testen werd ook het F-Surface ontdekt. Door de opmerkelijke vorm bleek dat de lucht veel beter rond het frame wordt geleid, dan met de bekende druppelvorm. Hierdoor zal de fiets minder weerstand van de lucht ondervinden en kan de atleet sneller rijden.

Wanneer het 3D model op punt gesteld is, wordt dit in plastic geprint. Deze plastiek versie van het frame geeft het team het eerste tastbare resultaat waardoor puntjes die in het 3D model nog niet zichtbaar waren naar boven komen. Toon Wils: “Het is ook met dit model dat we weer naar de windtunnel stappen om de eerste echte tests van het frame te doen. Door de beperkingen van computersimulaties kunnen we zo toch alle effecten die een frame ondervindt in kaart te brengen, en blijven de kosten van de prototypes beperkt. Bovendien spaarden we zo veel tijd uit, want om de ontwikkeling in de korte tijdspanne mogelijk te maken moest er dag en nacht gewerkt worden”.

Uiteindelijk werd slechts 2 dagen voor de start van De Ronde het frame door de UCI goedgekeurd, maar het resultaat mocht er zijn. Met de 5e plaats op de ploegentijdrit behaalde het team, vooral bestaande uit sprinters, een van de beste resultaten in jaren waar ze terecht trots op konden zijn.

Na het ontwerp en de productie van het frame, moet dit uiteraard nog gelakt worden. Ook dit ontwerp gebeurt volledig in eigen huis. Nadat het ontwerpteam een ontwerp afgewerkt heeft, worden stickers gedrukt om in de verschillende stadia van het lakproces te gebruiken. Door het afdekken van bepaalde delen, kan het ontwerp in meerdere kleuren op het frame gespoten worden. Dit spuitproces gebeurt in verschillende stadia, waarbij het frame meerdere lagen verf krijgt.

Opmerkelijk aan de Dean FAST is de volledige integratie van de cockpit met het frame. Hiervoor werd een stuur ontwikkeld dat volledig met het frame aansluit en bovendien zelfs 50% lichter is dan de Pro Missile van Shimano. Ook is de fiets volledig Di2 en Campagnolo compatibel. De Di2 batterij wordt in de zadelpen geplaatst, voor de batterij van Campagnolo werd een creatieve oplossing bedacht. Het installeren van de batterij is normaal immers een lastig werk, omdat deze binnenin het frame aan de bidonhouder bevestigd moet worden. De aansluiting om de batterij te herladen, vereist bovendien een gat in het frame. Ook hiervoor werd bij Ridley een innovatieve oplossing gevonden. Bij de Dean FAST werd gekozen om de batterij in de bovenbuis van het frame te plaatsen en alle bekabeling in de stuurpen te verwerken. De kabel om te herladen is zo makkelijk bereikbaar.

Naadloze integratie komt ook verder in het frame naar voren. Naast het feit dat geen enkel kabeltje zichtbaar is, werd ook de voorrem met de voorvork gecombineerd. Deze rem bestaat uit carbon samen met de voorvork één geheel vormt. De achterrem werd net zoals in de vorige versie van de Ridley Dean onderaan het frame geplaatst om de luchtweerstand te verminderen.

In tegenstelling tot de meeste tijdritfietsen heeft de Dean FAST een verticale dropout. Hierdoor kan het achterwiel net als in een gewone koersfiets gemonteerd worden, terwijl dit bij andere tijdritfietsen vaak met veel gepruts gepaard gaat. Bovendien kan het wiel zo beter gepositioneerd worden in het frame, en heel nauw aansluiten aan het frame.

Bij het bestuderen van de fiets merkten we ook een gat achteraan de zadelpen op. Dit gat met een diameter van 1 centimeter zagen we al eerder bij concurrerende merken en wordt gebruikt om bidonhouders achter het zadel te plaatsen. Zo kan een systeem als de Xlab Delta Sonic probleemloos op de fiets gemonteerd worden. We hopen dat meer fabrikanten deze trend volgen bij de ontwikkeling van hun tijdritfietsen en het op termijn handiger zal worden om een bidonhouder achter het zadel te monteren.

Uniek is ook dat naast de 4 standaardmaten de fiets volledig op maat besteld kan worden. Hier hangt wel een prijskaartje aan vast, de custom fit zou ongeveer een 1000 euro kosten.

Dat de Dean Fast een succes is, staat in elk geval wel vast. Ondertussen is de tweede bestelronde gestart, nadat de eerste binnen de kortste keren uitverkocht was.