ETZ-dames maken zich op voor even succesvol 2015

Het damesteam van Energy Team ZuidWest (ETZ) oogt indrukwekkend. Joke Coysman en Ilse Geldhof bleven de ploeg trouw, terwijl Lieselot Bossuyt de rangen vervoegde. De drie atletes willen in 2015 minstens even goed presteren als vorig jaar.

Ze zal het zelf nooit van de daken schreeuwen, maar Joke Coysman (31) had gerust de titel van ‘triatlete van het jaar’ verdiend. Met negentien (!) overwinningen, waaronder twee Belgische titels en de prestigieuze Zwintriatlon, brak ze haar eigen zegerecord. Het leverde haar de bijnaam madam 19 op. Zelf blijft Coysman heel nuchter daarbij. “2014 was voor mij inderdaad een topjaar. Ik had helemaal niet verwacht dat het zo goed ging gaan. Al had ik ook moeilijke momenten, hoor.” Nog straffer worden haar resultaten als je weet dat Coysman niet over een topsportstatuut beschikt. Ze werkt overdag namelijk op de dienst sportvoorzieningen van de UGent.

Coysman begon haar carrière bij het Decospan Team en kwam na passages bij verschillende ploegen opnieuw bij een club uit het West-Vlaamse Wevelgem terecht. Zij heeft zowat op haar eentje het Energy Team ZuidWest op de triatlonkaart gezet. De ploeg staat dan ook volledig achter haar. Met de steun van partner Gerrit Persyn en privésponsor De Toerist Biking blijft Coysman ambitieus. “Het zal moeilijk worden om mijn successen te evenaren, maar ik ga ervoor. Als je de sport graag doet, is het niet moeilijk om gemotiveerd te blijven. Dit seizoen ga ik opnieuw vooral Belgische wedstrijden afwerken, maar op het einde van het seizoen zou ik toch graag eens aan de start van een Ironman 70.3 of zo staan. Gewoon om te kijken, hoe ik tussen de profs standhoud.”

Ilse Geldhof: “Ik haat zwemmen”

Net zoals Coysman maalde Ilse Geldhof (42) een deel van haar winterkilometers in het Spaanse Benicasim af. “Mijn wintervoorbereiding is perfect verlopen: dankzij De Toerist Biking heb ik er een erg goede stage opzitten. Door de vele loopkilometers deze winter sta ik al behoorlijk scherp.” Dat bevestigde ze met een tweede plaats in de internationale duatlon van Meaux.

“Ik probeer die lijn nu door te trekken naar de eerste manches van het Grand Prix-circuit, de duatlon van Geluwe en de Belgische kampioenschappen. Het BK ploegenduatlon met ons dreamteam op een zwaar parcours moet het absolute hoogtepunt van het voorjaar worden. In juli zal ik aan minder wedstrijden deelnemen en een trainingsperiode inlassen om dan top te zijn in de laatste duatlons van het Grand Prix-circuit. Mijn deelname aan EK’s en WK’s hangt af van het niveau dat ik haal.”

Door blessures en een ongeval kwam Geldhof iets later op dreef in 2014. “Door die vertraagde competitiestart was ik soms wat humeurig, maar ik heb toch nog het maximum uit mijn seizoen gehaald. Ik ben best tevreden over mijn prestaties. Het was niet zo simpel: ik had vaak geen motivatie om te gaan fietsen. Hopelijk blijf ik dit jaar zonder blessures.”

Met haar 42 lentes is Geldhof één van de oudste atletes in de elitecategorie. Toch denkt ze nog niet meteen aan stoppen. “Zolang ik er voldoening uit haal en voor het podium kan meestrijden, ga ik door. Het blijft gewoon leuk om met Kurt (Jurgens, haar partner, red.) te trainen en samen naar de wedstrijden te trekken. Voorlopig kan ik het nog opbrengen om tijdens de trainingen af te zien. Ik evalueer per jaar. Als het op is, dan wordt het tijd voor andere zaken. Duatlon is niet alles in het leven. Ik wil mijn job (sportleerkracht, red.) bijvoorbeeld ook nog fit kunnen uitoefenen.” Of ze nog aan een uitstapje naar de triatlonsport denkt? “Nee, in geen geval. Ik haat zwemmen in koud water en dan met een natte outfit op de fiets… Bah, laat ze maar doen!”

Met partner Kurt Jurgens en diens zoon Thomas vormt Geldhof een echt dua- en triatlongezin. Wordt er thuis nog wel over iets anders gesproken? “Vooral over onze hondjes”, lacht ze. “Af en toe over de duatlonsport, maar ook veel over ons geliefde vakantieoord Benicasim. Wij kennen er zoveel mensen dat we eigenlijk nooit uitgepraat geraken. Met Thomas erbij praten we ook veel over triatlon, met name over de ETU- of ITU-wedstrijden. Hopelijk kan hij dit jaar de aansluiting met de top maken.”

Lieselot Bossuyt: “Ironmans zeggen me niets”

Maken Coysman en Geldhof al een aantal jaar deel van ETZ uit, dan begint Lieselot Bossuyt (35) aan haar eerste seizoen bij de West-Vlaamse club. Ze heeft zich goed aangepast. “Ik voelde me er meteen thuis, ook al ken ik nog niet alle namen en gezichten. De open communicatie, warme omgang en persoonlijke betrokkenheid spreken me erg aan. Op sportief vlak vind ik het fijn om enerzijds uitgedaagd, en anderzijds ondersteund te worden.”

Ook Bossuyt combineert gezin, werk en sport. Geen onmogelijke opgave, zo blijkt. “Ik sport heel graag. Sinds mijn 15de sport ik zo goed als dagelijks. Tot mijn 25ste heb ik aan atletiek gedaan. Ik ben er dan vijf jaar tussenuit geweest en moeder van drie kinderen geworden: Merel (2006), Stan (2007) en Tuur (2009). Tussen en tijdens de zwangerschappen ben ik altijd blijven bewegen.”

“De combinatie vraagt heel wat planning: op bepaalde momenten is het zwaar. Wat ik dan vooral lastig vind, is uit mijn moederrol stappen en in de atletenrol kruipen. Hoewel Stijn (Vandevelde, haar echtgenoot, red.) alles opvangt wanneer ik train, knaagt het toch soms. Dan wil ik liever bij mijn kinderen zijn of iets leuks met het gezin doen. Het is dus naar een evenwicht zoeken”, vertelt Bossuyt. “Met ouder worden (lacht) lukt het me steeds beter om dat evenwicht te vinden. Ik lig niet meer wakker van een training minder. Ik probeer zo goed mogelijk naar mijn lichaam te luisteren. Als ik na een werkdag voel dat ik geen energie meer voor een training heb, dan schrap ik die, terwijl ik mezelf vroeger gepusht zou hebben.”

Bossuyt stelt zichzelf hoge doelstellingen, maar benadrukt dat ze geen limieten of selecties meer hoeft na te streven. “Ik geloof dat ik heel veel energie uit het plezier van de trainingen haal, zowel op conditioneel als mentaal vlak. Mijn sport daagt me eveneens uit om efficiënt in mijn job te zijn. Recent onderzoek heeft bijvoorbeeld bevestigd dat vrouwen met een universitair diploma én een topsportverleden de beste werknemers zijn.”

Toen Bossuyt vier jaar geleden met triatlon startte, kon ze geen 25 meter crawl zwemmen. “Ik heb op redelijk korte tijd een behoorlijk zwemniveau opgebouwd, maar schiet sowieso nog veel tekort tegen triatleten die van kindsbeen af zwemmen. Ik kreeg vorig jaar bij het No Limit Team (NLT) wekelijks techniektraining van Wauter Derycke. Hij heeft me technisch beter gemaakt en daar pluk ik nu zeker de vruchten van. Toch kies ik ervoor om niet extra in het zwemmen te investeren. Ik ben nu op het punt gekomen dat ik in het zwemmen nauwelijks nog vorderingen zou maken, tenzij ik úren in het water zou doorbrengen.

De West-Vlaamse begon haar carrière met een aantal sprinttriatlons, maar waagde zich al snel aan de kwartafstand. “Ik heb de voorbije jaren nooit veel fietskilometers gemaakt, terwijl ik wel tot de sterkste fietsers behoor. Kenners zeggen me vaak dat ik een goede wielrenster geweest zou zijn. (lacht) Op de sprintafstand kan ik in elk geval nog steeds goed uit de voeten, omdat ik van nature een goed weerstandsvermogen heb.

Sinds oktober traint Bossuyt opnieuw bij haar voormalige looptrainer Michel Ramboer. “Hij heeft me tien jaar geleden naar een gouden medaille op het Belgisch kampioenschap 1500m indoor gestuwd. Mijn besttijden op die afstand liep ik bij Michel. Hij traint nu zowel mijn lopen als fietsen.”

Bossuyt zal dit jaar in eerste instantie kwarttriatlons betwisten, maar wil daarnaast aan de halve triatlon van Deinze deelnemen. “Dat beschouw ik als een proevertje. Ik fiets en loop goed en het zwemonderdeel duurt niet zoveel langer dan op de kwartafstand. Ironmans daarentegen zeggen me niets. Weet je, naast sport zijn er nog zoveel andere dingen die ik graag doe. Ik wil wel graag eens samen met Stijn een marathon lopen.”

Donderdag leest u meer over de ambities van enkele ETZ-heren. Vrijdag blaast een nieuw project de duatlonsport nieuw leven in. Houd 3athlon.be dus goed in de gaten!