Seppe Odeyn: “Wielerlicentie genomen uit noodzaak”

Seppe Odeyn is sinds 2017 een Kastelse Durver. De wereldkampioen duatlon lange afstand nam opnieuw een wielerlicentie en de keuze voor de Kempische wielerclub de Kastelse Durvers lag voor de hand. Al vonden een aantal journalisten dat niet evident. “Ik kreeg deze week al van 4 journalisten een telefoontje waarom ik bij de Kastelse Durvers ga rijden,” lachte Seppe Odeyn. Die verloor in zijn Hel van Kasterlee (die hij vijf keer op rij won) zijn hart aan de sympathieke wielerclub. Maar de reden waarom hij een licentie nam, is minder sympathiek. “Te weinig duatlons,” klinkt het onverbiddelijk.

Het is puur toeval dat ons gesprek met Seppe plaatsvindt exact drie dagen na de Algemene Leden Vergadering van de VTDL. Die afkorting staat dit jaar nog voor Vlaamse Triatlon en Duatlon Liga, maar op de ALV werd er gekozen uit één van de drie voorstellen voor een toekomstige naamswijziging. Triatlon Vlaanderen (in de Vlaamse schrijfwijze, dus zonder ‘h’) kreeg de voorkeur. De definitieve naamswijziging zal richting 2018 nog wat voeten in de aarde hebben, maar het zal allicht voor de pure duatlonliefhebber toch een keer slikken worden als de ‘D’ letterlijk in het water valt en we gaan voor een (overkoepelende) triatlonfederatie. “Naar analogie met het wielrennen en het zwemmen, waar bijvoorbeeld waterpolo ook onder de vleugels van de Vlaamse Zwemfederatie valt,” klonk het zaterdag op de ALV.

Wat er ook van zijn mag, het is alweer een nagel aan de doodskist van de duatlonsport, waarin België altijd groot geweest is. Seppe Odeyn is er het levende voorbeeld van door vorig jaar wereldkampioen Powerman te worden in het mythische Zofingen. Dinsdag was hij in het gezelschap van levende legende Johan Museeuw en die had tonnen respect voor zijn collega wereldkampioen. Maar zijn regenboogtrui in eigen land tonen, dat kan nauwelijks nog. Maar ook internationaal gaat het niet goed met de duatlonsport.

“Ik werk dit seizoen naar twee specifieke doelen toe,” legt Seppe uit. “Eerst is er het EK long distance in Sankt Wendel op 21 mei. Daarna volgt het WK in Zofingen op 3 september. Tussendoor wil ik me goed voorbereiden, maar er blijven nauwelijks duatlonwedstrijden over. Op internationaal Powerman niveau zijn er nieuwe en goed bezette wedstrijden in Azië, maar die zijn moeilijk in te plannen voor de echte pro’s, zeker gezien de hoge kosten. In Europa blijft er echter bitter weinig Powerman over. Na eerder België en Nederland vallen dit jaar ook Luxemburg en Kopenhagen weg. In eigen land valt onder andere de duatlon van Kortrijk weg.”

Besparen op premie parcoursrecord

Dan toch maar beter focussen op triatlon? “Ik doe dit jaar niet meer mee aan de Hel van Kasterlee dus heb ik voor mezelf gepland om in het najaar na Zofingen wat meer te gaan trainen op zwemtechniek en misschien later meer focus te leggen op triatlon. Maar ondertussen wil ik wel bezig blijven en dus heb ik  besloten om tussendoor maar weer te gaan koersen. Ben Van De Water was in de wolken toen ik bij hen om een licentie vroeg. Weet je, normaal moet je als tegenprestatie voor een licentie bij de Kastelse Durvers mee gaan helpen in de organisatie van de Hel van Kasterlee. Maar aangezien ik dit jaar niet start, gaan ze alleszins al kunnen besparen op de premie voor het parcoursrecord,” zegt de Flandrien lachend.

De grootste verklaring voor de teloorgang van het aantal duatlons in Vlaanderen heeft vooral te maken met de typische trend van de laatste jaren dat organisaties hun inkomsten vooral uit de inschrijvingen in plaats van de sponsoring halen. En dus is een duatlon voor 100 deelnemers veel minder lucratief dan een triatlon voor 300 of meer deelnemers. Daar tegenover staat dan wel weer het toenemende succes van de cross duatlons. Het winterseizoen kent de komende twee weekends zijn hoogtepunt met de cross duatlon van Retie (12 maart) en het BK in Geel-Bel (19 maart). “Twee wedstrijden waarin ik top wil zijn,” laat Seppe weten, “Ik heb nog een afspraak met dat Belgisch kampioenschap,” besluit Seppe met een knipoog, verwijzend naar de titelstrijd met Bart Aernouts vorig jaar.

Dinsdag zaten naast Seppe Odeyn en  Johan Museeuw ook de CEO van Chimay, Edwin De Doncker, en diens marketing manager, Koen Lintermans mee aan tafel. Koen, zelf geen onverdienstelijke triatleet, is de zoon van Rik Lintermans, de vroegere organisator van de duatlon van Beersel. De wedstrijd met een zinderende finale op de Alsemberg was jarenlang een ETU-cup en één van de grootste wedstrijden ter wereld met naast top Belgen als Benny Vansteelant, Marino Vanhoenacker (voor zijn triatloncarriere) en Jurgen Dereere ook veel internationale toppers. “Tijd om eens aan onze pa zijn mouw te trekken,” besloot Koen, die zelf in Kopenhagen mikt op kwalificatie voor Hawaii.  

Het resultaat van de dinsdagmiddag in Chimay met de mannen van de brouwerij en de twee Flandriens Seppe en Johan zie je binnenkort overigens via de sociale media van Sportevents en op 3athlon.be natuurlijk…