“Massastarts steeds agressiever” – Joeri Van Houtem

Zondagochtend kon u hier al lezen hoe Joeri Van Houtem twaalfde werd in de Belfort triatlon in Frankrijk. Zijn wedstrijdverslag hieronder vertoont een opvallende gelijkenis met het relaas van winnares Stefanie Adam. Beiden kregen ze te maken met een turbulente zwemstart. Stefanie kreeg een stamp tegen het middenrif waardoor haar ademhaling bemoeilijkt werd. Joeri kreeg een paar vuistslagen te verwerken. “Ik hoop dat organisatoren gaan inzien dat massastarts niet meer van deze tijd zijn. Leuk is het niet…” 

“Met 700 doken we om 14 uur het Lac de Malsaucy in onder een stralende hemel en met een temperatuur die naar de 30 graden ging,” vertelt Joeri. “En het werd opnieuw het klassieke gevecht. En er moet mij iets van het hart: ik doe al 14 jaar deze sport en de agressiviteit wordt steeds erger. Ik heb in het zwemmen een paar echte vuistslagen moeten incasseren. Ik hoop dat organisatoren gaan inzien dat die massastarts niet meer van deze tijd zijn. Het kan wel spectaculair zijn, leuk is het niet.

Maar bon, rond de 40ste plaats voet aan wal gezet en dan beginnen fietsen. Al vlug zat ik daar in een groep van een man of twintig en de benen voelden niet zo goed aan. Dus was het kwestie van verstand gebruiken, wat gas terugnemen, want het zou nog zwaar worden. Na 25 km fietsen kwam ik erdoor en op de Ballon d’ Alsace voelde ik mij super en schoof ik op naar plaats 16 en toen begon ik te dromen van een top 10-plaats. Maar na 70 km kreeg ik plots hevige krampen in beide bovenbenen en er zat niets op dan twee keer te stoppen om te stretchen en dan gecontroleerd binnen te tijden rond ongeveer plaats 20.

Ik dacht dat de krampen kwamen van te weinig te drinken en ik ben dus maar plots veel beginnen drinken. Maar daarna begon de miserie: maag en darmen overhoop. Ik wou mijn halve marathon graag lopen tegen 15 km/u, maar dat plan moest ik na 2 km laten varen. De bevoorradingen waren te beperkt met dit warme weer en het was vrij snel duidelijk dat dit een uitputtingsslag zou worden. Ondanks mijn trage tempo schoof ik nog plaatsen op om 12de overall te worden.

Eentje dus puur op karakter, want heb geen 100 meter confortabel gelopen. En dus mixed feelings… De laatste weken was ik zo goed aan het lopen en dat kwam er echt niet uit. Anderzijds was het heel warm en heb ik puur op doorzettingsvermogen een 12de plaats uit de brand gesleept, wat mij in normale omstandigheden nooit zou lukken. Al bij al dus blij, zeker omdat dit een heel leuke wedstrijd was. En het grote doel ligt nog twee maanden voor mij, maar dan moet ik toch eens werk gaan maken van een goed voedings- en drankprogramma onderweg,” aldus Joeri.