Koen & Rik Lintermans: “Onder tijd van papa in 1994 duiken”

In Hawaii gaat het niet altijd over de topprestaties van de pro’s, maar ook vaak over de verhalen van de age groupers. U weet dat wij die verhalen van de Belgen graag brengen, maar deze is toch wel een speciaal geval. We hadden in 2010 al Stefaan Vervisch die samen met zoon Michiel de finish haalde in Hawaii. En Deborah Van Gossum volgde papa Dirk al een keer op als Ironman. Zaterdag krijgen we Koen Lintermans, die in de voetsporen van zijn papa treedt. Wat het zo speciaal maakt, is dat papa Rik in 1994 één van de pioniers was in een editie waarin slechts vier Belgen meededen en er drie de finish haalden. Dat je tweede Belg bent geworden, kan niet iedereen zeggen. Een mooi interview met vader en zoon over vroeger en nu, over het circus en de tijdritfietsen van nu en andere verschillen.

Rik is eigenlijk pas bekend geworden na Hawaii, als journalist die met veel passie over triatlon schreef, en als organisator van de internationale duatlon van Beersel, op de Alsemberg. Hij kreeg Marino Vanhoenacker en Rutger Beke er nog als jonge gasten aan de start. De tijden waren toen anders. “Hawaii leefde nog niet zo bij de Belgen. We hadden in België het Superprestige circuit en daarvan was de Coast in Middelkerke het hoogtepunt voor onze landgenoten. Hawaii was toen nog ver van ons bed. Ik was bij de eerste 30 Belgen bij die in Kona deelnamen. Nu zijn er meer dan vijftig.”

Zoon Koen is marketing event manager bij brouwerij Chimay. Dat was dus de reden dat het interview voor de Kona Brewery plaatsvond. Zijn bijnaam luidt ‘Koeno’ en op zijn triatlonpak heeft hij de namen laten drukken van vrienden en familieleden die hem financieel steunden voor de trip naar Kona. En dat was een lastige trip want in LA kwam hij tot de vaststelling dat zijn zadelpen afgebroken was én zijn fietstas bovenaan volledig afgescheurd was. Klacht indienen, fietstas met ductape herstellen en zijn vlucht missen, waardoor hij, weliswaar op kosten van de maatschappij een dag langer in LA moest blijven. Ondertussen is zijn Scott, speciaal voor Kona in een custom kleurtje gespoten, helemaal klaar en perfect afgesteld.