Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
Dirk Van Gossum wint nog altijd…
Nieuws

Dirk Van Gossum wint nog altijd…

Dirk Van Gossum mtb duitsland 
Triatleet ben je voor het leven… Dat zien we tegenwoordig bij veel ex-triatleten die toch sportief bezig blijven. Dirk Van Gossum is er daar één van. Al was het nu geen zwemmen en lopen meer, maar alleen fietsen, toch liet Dirk zien dat hij nog altijd in goeie doen is. Hij won namelijk bij de masters een marathon mountainbike race in Duitsland. En hij heeft mogelijk nog plannen, eerst een reunie met het Lion-team en wie weet ooit weer samen met Kris Mariën nog eens in actie…
 
Dat toeval niet bestaat werd afgelopen weekend voor ons nog maar eens overduidelijk bewezen. Met een frisse pint en nagenietend van een zalige naturarun in het Bloso centrum van Genk, sijpelde plots een berichtje binnen van een goede vriend die ons vroeg of we een zekere Dirk Van Gossum kenden. Het was zeeleeuw Pim De Waard bij wie we nog flink in het schuld stonden, en dan beginnen we een gesprek over die andere topper, Dirk Van Gossum. Reden genoeg dus om tekst en uitleg te vragen bij de atleet die in 1995 op de vooravond van een WK in Nice met ondergetekende naar de dokter reed na een serieuze kwak bij een afdaling waarbij sleutelbeen en kuitbeen gebroken werd.  

Geen “echte competitie” meer

“Echte competitie kan je mijn prestaties niet noemen” verduidelijkte Dirk. “Het moet leuk blijven en daarom ga ik af en toe in de Duitse streek marathons rijden op de mountainbike. Zo ook afgelopen zondag waar we een erg mooi parcours voorgeschoteld kregen met 2400 hoogtemeters. Op een dertigtal kilometer van het einde reden we met een groepje van 7 renners aan de leiding. Pim De Waard kwam eerst vragen of hij in mijn categorie reed en was voor hem het sein om het hoge tempo te volgen en zelfs in de aanval te trekken.
 
Na 55 kilometer wedstrijd kwam er een stevige afdaling en helemaal beneden was ik er opnieuw bij. Het was wel een erg zware wedstrijd maar net voor de finale trok ik zelf in de aanval. Ik liet me even vangen aan renners uit een andere wedstrijd zodat ik de verkeerde kant werd opgestuurd. de schade bleef beperkt en ik vermoed dat ik slechts een drietal minuten heb verspeeld.  Eenmaal terug aangepikt zag ik dat Pim De Waard weer in onze groep zat. Dan ben ik maar weer gaan aanvallen en kon ik hem in volle finale nog net verslaan.”

“Voor een bus shampoo”

“Of het deugd deed om nog eens op podium te staan?” Wilden we van de Ironman van Lanzarote te weten komen. “Meer dan een fles shampoo heb ik er niet aan overgehouden. Het was leuk en ik heb onderweg genoten en dat is voor mij meer waard dan een dikke prijs. Trouwens ik moet maandagmorgen wel weer gaan werken en dan neem je niet zoveel risico’s. Dat is trouwens ook de reden waarom ik in de start het heel kalm aan doe en meestal zijn er al meer dan zestig renners gepasseerd vooraleer ik de echte start neem. In augustus ga ik terug met vrienden en familie. “
 
Maar eerst trekt Dirk met de familie naar Spanje waar de vader van zijn kleinkind, Nelis Pex in Vitoria een volle triatlon gaat betwisten op 8 juli en zijn dochter Deborah de halve afstand gaat proberen na haar zwangerschap.

Throwback met de Lions

Volgende zaterdag komen de Lion atleten weer samen voor een reünie en worden er weer flink wat kilometers en verhalen afgemaald. Vooral als we de strava resultaten van zijn gewezen Lion makker, Kris Mariën bekijken, weten we zeker dat het geen gezondheidsritje zal worden.  Wordt hier de basis gelegd van een toekomstige koppelwedstrijd ala TransAlp of Cape Epic met Dirk en Kris? “Zeg nooit nooit. Ik zie dat wel wel zitten” , vertelde Dirk. 
 
Wordt vervolgd 🙂