Wouter Monchy wint thuiswedstrijd bij comeback, onze man mee op het podium in Donkmeer triatlon

Wouter Monchy kan het nog altijd en pakte bij zijn comeback zijn vierde zege in de Donkmeer-triatlon zaterdag. De oude turfputten in Overmere blijken nog heel wat brandstof te bevatten. De deelnemers voerden er zaterdag namelijk een spannende strijd. Topfavoriet Wouter Monchy pakte zijn vierde zege op zijn thuiswedstrijd aan ‘Den Donk’ in Overmere. Anneleen Bollé toonde zich de sterkste in de kleuren van het 3MD team uit Dendermonde, waar we vorige week te gast waren. 3athlon.be beleefde de wedstrijd bij de mannen van binnenuit en brengt zo een uniek verslag.

De 39ste Donkmeer-triatlon in Overmere was er eentje om duimen en vingers bij af te likken. De wedstrijd is een echte klassieker in de streek. 3athlon.be-redacteur Arno beleefde de actie vanop de eerste rij.

Aan de festivalhal klonk het startschot voor de 223 triatleten. Na een snelle start ontstonden vooraan al snel twee groepjes. Een drietal bestaande uit Ortwijn Van Stichel, Wouter Monchy en Basiel Onghena wist de fontijn in het Donkmeer blindelings staan en keerden daar als eerste op het iconische keerpunt halverwege. Een tweetal van het Triatlon & Duatlon Wetteren-team, Xander Dalschaert en 3athlon.be-redacteur Arno Meeusen volgde iets verder. Bij het betreden van het vaste land bedroeg het verschil 40 seconden. De rest van het veld volgde op meer dan twee minuten.

Na een gezellige kramp in de linker hamstring bij Arno Meeusen is 3athlon.be Xander Dalschaert heel dankbaar om te wachten en de eerste fietsronde voor zijn rekening te nemen, anders ging dit een heel eenzaam verslag worden. Op de fiets werd namelijk verder gegaan op hetzelfde elan als in het zwemmen. Het vluchterstrio besliste niet achterom te kijken. Tot grote ergernis bij de twee roze olifantjes van Wetteren die in de achtervolging moesten trekken. Drie grote rondes met winderige passages over het bekende Binnendijk-Buitendijk beloofden het perfecte kader te zijn voor een mooie strijd.

De voorsprong van de koplopers op hun twee achtervolgers schommelde rond de minuut. De koplopers waren met z’n drieën duidelijk in het voordeel op de talrijke stroken tegenwind. In de technische passage aan het Maaidonk konden de twee achtervolgers, die gisteren in duo hun verkenning daar nog maakten, telkens weer wat van de achterstand afknabbelen. In de slotronde bleek de Maaidonk nog belangrijker. Sterke fietser Basiel Onghena moest vooraan de rol lossen na een foutje in de bochtige sectie. Het duo Monchy-Van Stichel kende geen genade en lieten hem achter. De hoop bij de achtervolgers om terug te komen steeg.

Ex-proftriatleet Wouter Monchy en Ortwijn Van Stichel mochten hun fiets als eerste terug hangen in de iconische wisselzone in het Alfred Nelenpad. Basiel Onghena verloor een kleine halve minuut in het laatste deel maar mocht nog als derde zijn fluo loopschoenen aantrekken. Het Wetters duo Dalschaert-Meeusen beperkte de schade tot 1’25” op de koplopers. Wat konden zij nog in de afsluitende 11 km lopen? Arno had ondertussen zijn krampen doorgegeven aan teamie Xander en kwam na de snelste wisseltijd op het loopparcours terecht.

Vooraan twijfelde Ortwijn Van Stichel niet en vertrok als een speer. Al was het afwachten wat de loopconditie zou zeggen na een week ziekte. Halverwege de eerste loopronde van drie ging Wouter Monchy op en over de 3MD’er op zoek naar zijn vierde zege aan Den Donk. Voor de derde plaats werd het spannender. Basiel Onghena wilde zijn PR op de 10 km verbreken en vertrok snedig in zijn eerste ronde. De Wetteraars achter hem waren bang met lege handen te moeten terugzwemmen in de Schelde.

Onghena kreeg het echter de tweede loopronde knap lastig en zo had het Wetters duo, nog steeds samen, z’n eerste podiumplek te verdelen. De achterstand op de nummer twee in de wedstrijd, Van Stichel, bleek lange tijd te groot. Tot het bij de vele supporters van 39″ aan de fontijn tot 18″ bij trainer Benny aan de passage aan de aankomst klonk.

De oranje schoenen, een kleur die we nochtans graag zien bij 3athlon.be, van Ortwijn Van Stichel werden een oranje lap voor twee olifanten. Doorheen de Eendenkooi werden de twee technieken van inhalen perfect geschetst. Xander Dalschaert, die onze redacteur dan toch eenzaam had achtergelaten, ging voor het tempobehoud-tot-kraken-techniek. Arno Meeusen ging voor in de voeten lopen, samen vertragen en wegspurten. De roze olifantjes lagen plots samen op podiumkoers.

Luid aangemoedigd onder het applaus van een hele berg supporters en sympathisanten kwam Wouter Monchy binnen aan de festivalhal. Hij pakte zo zijn vierde zege in zijn thuistriatlon. Anderhalve minuut later moesten de overige podiumplaatsen nog verdeeld worden. Na de memorabele woorden in de slotkilometer ‘Wie als eerste over de finish komt mag met Romée (lees dochtertje van kersverse vader Xander) op het podium”, besloot hijzelf na een prangende spurt rechtdoor te lopen voor een extra loopronde.

Arno kon nog net stoppen voor de meet om op een terugkerende Xander te wachten. Zo werd het achter de topfavoriet een 2 en 3 voor Xander Dalschaert en Arno Meeusen voor TDW Wetteren. Ortwijn Van Stichel pakte de vierde plaats na een spannende strijd. Basiel Onghena bleef nog net uit de greep van een oprukkende Ward Copers en vervolledigde zo de top 5. Ward Copers werd eerste Berlarenaar op een zesde plaats.

Anneleen Bollé wint voor het eerst

Bij de dames wist de 18-jarige Farah Van Overmeire de snelste zwemtijd neer te zetten. Met zo’n naam kan dat ook niet anders in het Donkmeer in Overmere. In haar spoor volgde Sarah Steenackers. Achter hen volgden enkelingen. Dorpsfavoriet Mieke Rogiers volgde op een halve minuut. Op anderhalve minuut van de koplopers volgde Hanna Jaspaert. Nog een minuut verderop volgde eindelijk een duo met Anneleen Bollé en een sterke Silke Plaetinck.

De twee vooraan vonden elkaar snel en draaiden goed rond. De achtervolgers waren een speelbal voor de wind. Met uitzondering van Anneleen Bollé dan toch. Zij ging op en over iedereen en fietste zichzelf een plaatsje in de kopgroep bij elkaar.

Zo kregen we een leiderstrio in de tweede wisselzone. Anneleen Bollé, Sarah Steenackers en snelste zwemster Farah Van Overmeire trokken samen de loopschoenen aan. Maar het gevaar was nog niet geweken. Nathalie Verschelden brommerde zich op het parcours langs de Schelde met de snelste fietstijd van achteruit terug. Haar achterstand bij het verlaten van de tweede wisselzone bedroeg nog slechts twee minuten. Tijdens het lopen ging Verschelden al snel richting de tweede plaats. Was de winst nog binnen handbereik?

Het 11 km lange parcours bleek toch net niet lang genoeg. Zo mocht Anneleen Bollé voor het eerst in haar carrière op het hoogste schavotje in Overmere. Verschelde strandde in haar inhaalrace op 43″ en werd knap tweede. Sarah Steenackers vervolledigde het podium met een derde plaats. Youngster Farah Van Overmeire veroverde nog een mooie vierde plaats voor Lies Maes en Laura De Meyer.

Uitslag Donkmeertriatlon Berlare 2024