Triatlete Valerie Barthelemy vertelt waarom ze geen reserve was “Ik wou alles doen voor de Belgian Hammers, maar er zijn grenzen”

Na het forfait van de Belgian Hammers in de olympische mixed team relay triatlon in Parijs kregen we veel vragen over het feit dat er geen reserve aangeduid was bij de vrouwen. In principe was Valerie Barthelemy de enige mogelijke vervanger, wegens enige Belgische triatlete die naast Jolien Vermeylen en Claire Michel in de top-140 stond van de olympic ranking. Helaas liep haar contract bij Sport Vlaanderen eind juni af en dat werd niet verlengd. Hoewel ze de Belgian Hammers graag wou verderhelpen als reserve, kwam ze er niet uit met de topsportdirecteur en de bondscoach, nadat eerder ook al haar kwalificatietraject plots veranderd werd, zo vertelt ze ons in een uitgebreide videocall. Ze is zelf ook erg ontgoocheld hoe het gelopen is, voor de Hammers, voor Claire en ook voor haarzelf, maar ze wil ook graag haar kant van het verhaal vertellen.

Valerie Barthelemy was enige optie

Eerst even de feiten rond de Mixed Team Relay triatlon op een rijtje. De Belgische olympische mixed team relay ploeg bestaat in Parijs uit twee geselecteerde mannen, Marten en Jelle, en twee geselecteerde vrouwen, Jolien en Claire. Elk land kan reserves aanduiden die kunnen inspringen als 1 van de gekwalificeerde triatleten ziek is of gekwetst raakt en op die manier niet zou kunnen starten. Voorwaarde is wel dat die reserve binnen de top-140 van de olympic ranking staat van World Triathlon. Arnaud Mengal voldeed bijvoorbeeld aan dat criterium en werd aangeduid bij de mannen als reserve.

Bij de vrouwen was Valerie Barthelemy de enige optie. Zij was de derde Belgische triatlete in de top-140 en ze was in principe bereid om als reserve mee te gaan naar Parijs, alleen wou ze dat op haar voorwaarden. Volgens Valerie eiste Belgian Triathlon van haar dat ze in de aanloop naar Parijs, waar de kans normaalgezien bijzonder klein is dat je als reserve toch aan de start komt, geen long distance triatlons mocht doen. Met een contract dat afliep in juni en geen mogelijkheid tot verder inkomen terwijl ze net naar de Verenigde Staten verhuisd was, bedankte Valerie vriendelijk, ook na een moeizaam voortraject in de olympische kwalificatie en weinig tot geen communicatie.

“Bijzonder jammer voor Claire in de eerste plaats”

“Laat me eerst zeggen dat ik het bijzonder jammer vind dat de Belgian Hammers niet mee konden doen aan de Mixed Team Relay en dan vooral voor Claire zelf. Ik hoop van ganser harte dat het snel beter met haar gaat. Ik heb een geweldige tijd met de Belgian Hammers gehad en ben altijd één van de voorvechters geweest van onze Mixed Team Relay ploeg. Ik heb zelfs zelf de Instagram pagina van de Belgian Hammers opgericht en lange tijd zelf onderhouden. En ik was er ook graag bij geweest als reserve om ze te helpen. Ik wou alles doen voor de Belgian Hammers, maar er zijn grenzen,” legt Valerie uit, terwijl het huilen haar nader staat dan het lachen.

“Ik heb er even over getwijfeld, maar ik wil graag mijn kant van het verhaal laten horen, want heel veel communicatie is er niet meer geweest (dat is een understatement in onze ervaring, ook wij kregen te maken met bijzonder beperkte communicatie – redactie) en ik wil graag dat mensen weten wat de echte reden is waarom ik niet in Parijs was.”

“Ik moest niet racen voor punten, want er zou geroteerd worden”

“Ik moet terug naar december 2023, toen ik speciaal afgereisd ben naar Girona, waar we met de Hammers bijeenkwamen en de plannen voor 2024 bespraken,” vertelt Valerie. “Tim Moriau (de topsportdirecteur die overigens officieel tot en met 31 juli 2024 in dienst was bij Triatlon Vlaanderen en binnenkort start in een nieuwe functie bij Club Brugge, iets wat hij 6 weken voor de Spelen liet weten – redactie) stelde toen de policy voor waarbij er zou geroteerd worden met triatleten tussen Yokohama en Cagliari. Omdat ik gezakt was in de ranking, zou er gewerkt worden met een vervanging in Yokohama zodat ik niet de halve wereld moest rondreizen om voldoende punten te halen en waar ik dan de plaats van Claire zou kunnen innemen.”

“In maart van dit jaar kreeg ik, 48 uur voor de start van de World Cup triatlon van Hong Kong, waar ik zonder ook maar enige begeleiding van de federatie helemaal op mijn eentje was, te horen van Tim dat hij de policy aangepast had. Er zou geen vervanging voor Yokohama komen en ik zou, kort samengevat, moeten hopen op een startplaats via de wachtlijst, wat bijzonder moeilijk is in een olympisch jaar, zeker nadat WTCS Abu Dhabi was geannuleerd. Als ik had geweten dat ik had moeten racen voor punten, dan had ik een heel andere programma gevolgd.”

“Ik was toen nog in de running voor de individuele selectie”

“Vlak voordat ik in mei naar Yokohama zou afreizen, zag ik dat ik absoluut geen kans meer zou maken op een olympische selectie. Ik stond te ver op de wachtlijst, achter Japanse triatletes, dus ik wist dat de kans op een start nihil was. Dat is achteraf ook zo gebleken. Pas op, ik was toen nog in de running voor een individuele selectie. Ik wou koste wat het kost naar de Spelen, heb kerst en nieuwjaar overgeslagen vorig jaar, ik ben samen met Flora Duffy en haar coach op hoogtestage geweest, ik heb enorm veel geïnvesteerd de afgelopen jaren. Alleen de resultaten volgden niet, maar ik zat mentaal ook erg diep op dat moment. En toen heb ik besloten om mijn olympische droom op te bergen.”

“Ik wilde Challenge Quebec zelfs laten vallen”

“Achteraf heb ik mij wel beschikbaar gesteld als reserve, maar het was een bijzonder moeilijk gesprek met Tim en met Tine (Deckers, de bondscoach – redactie). Zij stelden als voorwaarde dat ik geen long distance zou doen. Ik wou absoluut 70.3 Ironman Boulder doen, vlakbij mij in de buurt. Ik moest niet ver reizen, geen kosten maken en het prijzengeld zou mooi meegenomen zijn. (Valerie werd overigens knap derde in Boulder in haar eerste 70.3 Ironman – redactie).”

“Ik wilde Challenge Quebec (waar ze de overwinning pakte – redactie) zelfs laten vallen, omdat die wedstrijd wat dichter bij de Spelen lag, maar dat was voor beiden blijkbaar geen optie. Ik wou graag reserve zijn voor de Mixed Team Relay, maar deze keer wel op mijn voorwaarden, zeker na alles wat er voordien gebeurd was.” Het opvallende is overigens dat terwijl Valerie, als reserve nota bene, geen long distance mocht doen, Marten Van Riel wel de T100 van San Francisco meedeed en Jelle Geens de 70.3 Ironman Oceanside.

“Niemand gebeld toen ze wisten dat Claire ziek was”

Ondanks alles had Valerie er nog alles aan willen doen om de Belgian Hammers te helpen in Parijs. “Het is nu te laat en we kunnen er niks meer aan doen, maar er heeft ook niemand van Belgian Triathlon vorige week gebeld om te vragen, toen ze al wisten dat Claire ziek was, of ik alsnog wou racen. Ik weet niet of dat volgens de regels mogelijk was geweest, maar ik vond het wel opvallend alleszins dat ik niet eens een belletje of een berichtje heb gekregen,” vertelt Val.

“Ik voel me bevrijd en heb weer plezier in de races”

Het is duidelijk tijdens het gesprek dat Valerie er nog altijd erg emotioneel onder is. Dat bevestigt ze ook. “De 18 maanden voor Yokohama waren mentaal enorm zwaar voor mij. Toen ik de beslissing heb genomen om me toch op de long distance te richten, is er een enorme blok van mijn schouders gevallen. Ik voelde me in de 70.3 Ironman van Boulder en in de Challenge Quebec bevrijd en heb weer plezier gehad in de wedstrijden.”

Als we haar vertellen dat we een mooie toekomst zien voor Val op de long distance, volgt dan toch een uitbundige lach. “Ik ga nog een 70.3 Ironman doen en hoop een slot voor Marbella 2025 te pakken. Daarna begin ik dan met een stevig trainingsblok richting het WK 70.3 Ironman in Taupo,” vertelt Valerie. Daar komt ze Belgian Hammers Hanne De Vet, Marten Van Riel en Jelle Geens tegen, die ook allemaal gekwalificeerd zijn voor het WK in Nieuw-Zeeland, en daar kijkt ze enorm naar uit. “Maar eerst kom ik nog een paar weken terug naar België binnenkort, want ondanks de complexe situatie met Tim en Tine, blijf ik me wel keihard inzetten voor de Go Ladies Go triatlondag voor vrouwen, samen met Triatlon Vlaanderen. Dus hopelijk tot op 25 augustus,” aldus Valerie.