Jolien Vermeylen na World Cup zege in Tongyeong: “Niet beginnen lopen als een kieken zonder kop”

Jolien Vermeylen schreef dit weekend een stukje geschiedenis door voor het eerst in 20 jaar nog eens voor Belgische winst op een World Cup triatlon te zorgen bij de vrouwen. Ze pakte een geweldige overwinning in de wereldbekertriatlon van Tongyeong in Zuid-Korea na een stevig duel met de Amerikaanse Summer Rappaport. “Summer deed het heel goed en ik moest haar maar volgen. Niet dat het heel makkelijk was, of zo. Maar het hielp wel dat ik iemand had die wel goed kon indelen. In de derde ronde, op zo’n 3 km van het einde vond ik het tijd om een keer te versnellen tijdens de klim,” aldus Jolien.

“Niet beginnen lopen als een kieken zonder kop”

“Ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik van Tongyeong moest verwachten,” vertelt Jolien. “Ook hier was het veel bergop en bergaf en in Vichy had ik op zo’n parcours krampen gekregen. En ook in Torremolinos op de kwartafstand was het niet mijn beste lopen ooit. Dus ik dacht deze keer, ik doe het gewoon discipline per discipline en ik doe het zo goed als ik kan. Draait het goed uit, prima, draait het niet goed uit, dan wil ik toch alles gegeven hebben.”

“Het is uiteindelijk keigoed uitgedraaid, he,” gaat Jolien verder. “Het zwemmen ging vrij goed. Ik zat in het begin vooraan en we waren meteen weg met een groep van zes. De Spaanse triatlete had mechanische pech maar met vijf zijn we goed blijven ronddraaien. Ik heb, voor mijn kunnen, echt hard gefietst en ik zat ook redelijk kapot tijdens de laatste twee ronden. In het lopen waren we redelijk snel met drie weg. Ik had een goeie wissel en dan heeft Summer Rappaport een goed tempo gepacet. Mijn trainer Stijn (Lievens – redactie) had me op voorhand gezegd om goed in te delen. Eigenlijk bedoelde hij dat ik deze keer eens niet mocht beginnen lopen als een kieken zonder kop,” lacht Jolien.

“Blij dat een kwarttriatlon nog eens goed ging”

“Summer deed het heel goed en ik moest haar maar volgen. Niet dat het heel makkelijk was, of zo. Maar het hielp wel dat ik iemand had die wel goed kon indelen. In de derde ronde, op zo’n 3 km van het einde ,vond ik het tijd om een keer te versnellen tijdens de klim. Dat was niet mijn favoriete deel van het loopparcours, maar blijkbaar van hen ook niet. Sian (Rainsley, de Britse triatlete die derde werd – redactie) moest lossen, maar Summer begon zelfs te praten tegen mij tijdens de afdaling. Ik dacht nog “Ik kan niet rapper meer, dit is niet goed”, maar uiteindelijk heb ik ze toch kunnen lossen en heb ik de laatste 2 km alleen kunnen lopen.”

“Maar ik heb wel moeten doorlopen tot het einde. En ik ben heel blij. Het was misschien niet de snelste looptijd, maar met dit parcours en hoe hard we hadden gefietst ben ik gewoon superblij dat ik ben blijven vechten en blijven er in geloven. Dus ja, ik ben blij, zeker ook omdat het nog eens een kwarttriatlon was die goed ging. Dat was al een tijdje geleden,” legt Jolien uit.

“Veel credits aan coach Stijn”

Met haar wereldbekerzege zet Jolien alweer de kroon op het werk van een mooi traject van de afgelopen twee jaar. De rode draad in dat traject is ongetwijfeld coach Stijn Lievens. Onder zijn vleugels groeide Jolien uit tot de topper die ze nu is. “Ik ben heel blij met Stijn als mijn coach,” vertelt Jolien. “Hij is misschien niet de beste coach voor iedereen, maar hij is absoluut de beste coach voor mij. Het is heel fijn om erg nauw met iemand samen te kunnen werken en te weten dat hij ook wel in mij gelooft. Ik vind het belangrijk dat hij mij ook kent als persoon en niet enkel als atleet. Hij was ook al mijn zwemtrainer de twee jaar dat ik in Leuven zwom, dus hij weet ook wel hoe mijn systeem werkt en “mijne moteur” en hij weet wie ik ben en dat vind ik heel belangrijk. Dus veel credits naar Stijn,” aldus Jolien.

Door naar Japan

Voor Jolien zit het seizoen er overigens nog altijd niet op. Na haar overwinning in Tongyeong trekt ze van Korea verder naar Japan om er deel te nemen aan de World Cup triatlon van Miyazaki op 9 november.