Ontgoochelde Marten Van Riel “Twee uur naast mijn fiets gezeten, ik wou even alleen zijn”

Voor triatleet Marten Van Riel werd de 22ste plaats in de individuele triatlon op de Olympische Spelen in Parijs zijn grootste ontgoocheling in zijn nochtans rijkgevulde carriere. Als wij de triatleet uit Loenhout te spreken krijgen, volgt een emotionele getuigenis van een bijzonder teleurgestelde triatleet. “Ik heb hier twee uur aan de kant van de weg gezeten met mijn fiets naast mij, er zijn zelfs al veel mensen komen vragen of ik OK was,” vertelt een emotionele Marten vanuit Parijs. “Ik wou even alleen zijn, omdat de ontgoocheling echt wel enorm groot is. Dit is niet waar ik voor gewerkt heb. Ik heb sinds Tokio alles op 1 race gezet.”

“Alles op 1 race zetten was natuurlijk risicovol,” gaat Marten verder, “maar eigenlijk denk ik dat de dag veel perfecter is uitgedraaid dan ik had kunnen hopen. Het zwemmen was heel zwaar met de getijden. Zowel met de stroming mee als met de stroming tegen waren de verschillen enorm groot. Op de fiets was het zeker ook wel een zware race, met Alex Yee die vooraan probeerde mee te rijden en Hayden Wilde die vanachter het gat probeerde toe te rijden, en daar ook in geslaagd is, uiteraard.”

“In het lopen was ik een schim van mezelf”

“Ik denk dat er eigenlijk heel veel atleten zwaar onder druk stonden tijdens het fietsen en dat het een veel zwaardere triatlon geworden is dan ik op voorhand gedacht had op dit parcours. Maar dat laat mij ook wel met een heel wrang gevoel achter, want ik heb eerlijk gezegd het gevoel, op basis van hoe de trainingen gingen, dat er echt heel veel had moeten inzitten. Ik weet dat dit nu allemaal niks uitmaakt, want je moet het presteren in de race uiteraard.”

Marten zoekt niet naar excuses, hij had niet zijn beste dag, en daar baalt hij duidelijk enorm van. “Eerlijk gezegd, ik voelde mij op de fiets al slecht. En in het lopen was ik gewoon een schim van mezelf,” vertelt Marten. “Ik heb er geen verklaring voor. En dat is waarom ik nu even alleen wou zijn en door de straten rondgedoold heb. Ja, ik heb gewoon geen verklaring waarom het zo slecht was. Ik denk dat wat mijn carriere altijd getekend heeft, dat was mijn consistentie. Zelfs op een slechte dag, eindig ik meestal nog rond de top-10. Ik kan me nu ook vergelijken met mijn trainingspartner Charles Paquet (de Canadese triatleet – redactie), die 13de werd. Ja, een slechte dag zou waarschijnlijk rond die plaats geweest zijn.”

“Voor de Mixed Team Relay denk ik dat het voor mij, meer dan de waterkwaliteit van de Seine, zaak zal zijn om mezelf terug bijeen te rapen”

Het fietsen zag er nog goed uit voor Marten, die veel initiatief toonde, maar geen steun kreeg. In het lopen zakte hij echter snel weg. “Ik kreeg in het lopen mijn benen nauwelijks over mekaar. Ik ben een paar keer bijna in elkaar gestuikt op de kasseitjes van de Champs Elysees. Ik kreeg mijn benen gewoon niet rond. En op de fiets heb ik ook heel hard afgezien. Ik denk dat met een goeie Marten de achtervolgende groep nog was teruggekomen. In dat geval hadden we nog meer vaart gehad in de kopgroep.”

“Nog nooit meegemaakt in heel mijn carriere”

Maandag is er alweer de Mixed Team Relay, maar er is eerst nog wel wat mentaal oplap werk bij Marten. “Ik ga nu moeten evalueren. Ik zeg het, ik heb niet echt een oorzaak, want op training ging het allemaal goed. Ik denk dat ik heel gefocust en vol vertrouwen rondliep. Maar het ging gewoon niet vandaag. Ik heb dit nog nooit meegemaakt in heel mijn carriere. Ja, dat doet me heel veel pijn om dat vandaag voor te hebben. Ik denk dat er veel mogelijk was. Dit was een belangrijke dag waar ik echt drie jaar naar uitgekeken heb. Het was zwaar, ook nog met die blessure erbij, maar ik denk dat ik er alles aan gedaan heb om er te staan. En gezien mijn trainingen, had ik er eigenlijk moeten staan,” vertelt Marten in een brekende stem.

“Deze 22ste plaats is geen afspiegeling van waar ik ben. Het doet me echt veel zeer. Ik ga proberen om mentaal opgeladen te geraken en mezelf bijeen te rapen voor de Mixed Team Relay. Ik verwacht eerlijk gezegd wel dat we dan weer gaan zwemmen, want het gaat de komende dagen goed weer zijn. Maar ik denk dat het voor mij, meer dan de waterkwaliteit van de Seine, zaak zal zijn om mezelf terug bijeen te rapen,” aldus een enorm ontgoochelde Marten Van Riel.