Mokkatlon nog eens voor kayakker

 

De meeste aandacht ging uiteraard naar de hoofdact van de dag met een full house voor 2 kilometer kajakken, 12 loodzware kilometers mountainbike en tenslotte 4 kilometer lopen. We kregen een erg snelle start van Toon Broeckx die enkel Tom Dierick in zijn vaarwater moest dulden. Hij stevende naar een erg scherpe openingstijd, ware het niet Joren Bonnez in de laatste rechte lijn naar de koppositie kwam. Niet voor lang echter want William Peters nam resoluut de leiding in de fietsproef om even later bijgebeend te worden door Rob Alders. In het drassige maisveld liet Rob zijn metgezel in de steek en stevende met een riante boni naar de wisselzone. De minutenkloof smolt als sneeuw voor de zon toen de onfortuinlijke atleet uit Neerpelt zijn loopschoenen niet kon vinden.  William Peters keek verwonderd toen hij als leider aan de slotproef mocht beginnen. Een positie die hij niet meer uit handen gaf, hoe Joren Van Pelt en Jeroen Billet hun best ook deden. Tom Dierick, snelste looptijd, werd vierde terwijl de onfortuinlijke Rob Alders nog knap vijfde eindigde.

 

Bij de vrouwen was de strijd al even spannend omdat Lieze Broeckx een scherpe kajaktijd neerzette. In het fietsonderdeel kwam WTT-triatlete Tina De Keulenaar sterk opzetten en als ze in de afsluitende looproef ook nog eens de beste tijd neerzette was de zege binnen. Zilver was voor Lize Broeckx voor Isis Vlaeminck en Lyn Van Hoof die even voordien haar vader Eddy, in zesde stelling als beste veteraan, over de meet zag komen. Van de 23 edities van de mokkatlon nam Eddy maar liefst 19 maal deel.

De Molse kajakclub Mokka riep in extremis een bijkomende vermelding in het leven toen ze Rob Alders op het podium riepen als grootste pechvogel van de dag. Hij kreeg alvast een een extra premie en een wild card voor het volgende jaar.

 

“Shit happens,” was de uitdrukking van Rob die het incident met een korrel zout nam. “Ik ben in voorbereiding om echt in de triatlon te gaan met een deelname in de Ironman van Klagenfurt. Wat vandaag gebeurd is, blijft wel even hangen maar van moedwil of kwaad opzet is hier helemaal geen sprake. De mokkatlon is en blijft voor mij een leuke wedstrijd. Ik kon in een kopgroepje mee aan het fietsen beginnen en al snel zat ik vooraan met William Peters. Die twee minuten voorsprong bij de wissel waren snel verdwenen omdat ik dus mijn loopschoenen niet kon vinden.”

 

Het mysterie van de verdwenen loopschoenen deed ons een beetje terug denken van het geval Rutger Beke die in het jaar 2000 de zege aan Luc Van Lierde in de Zwintriatlon moest laten omdat ook hij zijn loopschoenen niet kon vinden in de wisselzone. Ditmaal had een andere atleet zich van sportzak vergist met alle gevolgen vandien. Een erg sportieve Rob Alders nam vrede met de oprechte excuses achteraf.