Nieuw op 3athlon.be: “De Rit”… De favoriete trainingsritten van onze topatleten…

De rit… waar brengt die mij vandaag heen. Niet meteen iets waar ik lig over te mijmeren de periode voor ik m’n schoenen in de pedalen klik. Maar het moment wanneer ik de wegen vervoeg stel ik mezelf toch snel de vraag wat de volgende weg is die ik zal inslaan. Een vraag die zich meteen vanzelf beantwoordt…

Al snel begeef ik mij op pad volgens het traject dat ik in een fractie van een seconde in m’n hoofd heb uitgestippeld. En die fractie… die zal als een rode draad m’n rit doorkruisen. Ik maal de kilometers langs vertrouwde wegen, doorheen de velden waar ik al uren in vertoefde, over de heuvels waarvan ik de top precies weet liggen alsof ze steeds de eindmeet en het startpunt zijn van het volgende traject. Ik trotseer het allemaal en m’n rit gaat verder en verder en verloopt steeds minder volgens het vooropgestelde plan. Maar dat doet er niet toe…

Die rode draad, die fractie… dat is net wat m’n rit maakt, letterlijk dan. Ik ken de streek, de wegen… ik ben nu eenmaal van ‘de coté’ zoals wij dat zeggen. Maar wanneer ik een afslag zie die me toch niet zo vertrouwd lijkt, werkt dit steevast als een magneet waarnaar m’n aandacht wordt gezogen. Alsof de ontdekker in mij naar boven komt, wijk ik van het plan af en begeef ik mij naar ‘het ongekende’. Zo eindig ik in mijn vertrouwde omgeving op een plaats die lijkt alsof ik in het midden van nergens ben… een zalig gevoel. Die pijn die er dan al was van soms ietwat te enthousiast die ‘cols’ op de stuiven of mezelf toch eens te willen testen, die is al snel vergeten en ik geef m’n ogen de kost. “Ah wat woon ik toch een mooie streek, misschien wel de mooiste die er is”, een gevoel van melancholie dat me overstijgt maar ik laat het met graagte toe. Wat kan het doodgewone toch zo verrijkend aanvoelen. Ik ga verder m’n gang, op ontdekking en laat op die manier de kilometers op m’n teller de hoogte injagen zonder het echt te beseffen. M’n blik schiet talloze plaatjes, een prachtige fotocollectie die in m’n hoofd geprint staat en opgeslagen wordt wanneer ik op het cruciale punt kom… de weg terug.

Een heuse uitdaging want de rit moet nu verlopen van nergens naar ergens. Als een puzzel die ik moet oplossen vat ik de terugweg aan maar al snel vallen de stukjes ineen. Ik bereik stillaan de fase waarvan ik zeker ben dat dit de wegen zijn die ik al eerder getrotseerd heb. De avonturier maakt plaats en de gids in mij bepaalt nu het verdere verloop van m’n rit. De terugweg met al dan niet een ommetje op vraag van het publiek, hetzij mezelf.

Tijdens een van die ritten bleef er toch ergens een speciaal gevoel hangen. Het is die rit die mij aan het denken heeft gezet. Ik kon toch niet de enige zijn die sommige trainingen op deze manier laat verlopen… nee toch? Het is die gedachte die de nieuwsgierigheid in mij naar boven haalde over hoe anderen dit zouden ervaren. Ik wil weten hoe zij hun rit beleven, waartoe zij aangetrokken worden, wat hen fascineert, waar hun punt van nergens ligt. Ik wil hun enthousiasme naar bovenhalen wanneer zij kunnen vertellen waar ze vandaan komen en waarom zij daar terecht trots op zijn.  Gevoelens waar ik wil achter komen en als het even kan met jullie delen. Verhalen die naar bovenkomen in…de rit.

Beleef het hier mee op 3athlon.be. De rit van onder andere Seppe Odeyn, Kenneth Vandendriessche, Sofie Hooghe, Joke Coysman, Frederik Van Lierde, Kris Coddens, Marten Van Riel en Pieter Heemeryck. Hun favoriete trainingsparcours, een goed gesprek en een gpx-track van ‘De Rit’ om te downloaden en nadien zelf te rijden… Vanaf 2017 te volgen op 3athlon.be!