Subscribe Now
Trending News
By using our website, you agree to the use of our cookies.
“Rondscheuren op triatlonfiets is de max” – 3quest : Tim De Bouw
3quest

“Rondscheuren op triatlonfiets is de max” – 3quest : Tim De Bouw

Tim De Bouw tri 1

“Mij eerst wel nog opladen voor die verdomd lange fietstrainingen…”

1. Je hebt een atletiekverleden, maar ook ervaring in meerdere fietsraces. Wat is je sterkste en/of favoriete onderdeel?

[dropcap]E[/dropcap]erst en vooral, wat bedoel je met “een minder bekende triatleet”? Binnen heel beperkte kring ben ik toch wel redelijk bekend hoor 😉 Spijtig genoeg heb ik geen zwemverleden, dus dat is niet mijn sterkste en al zeker niet mijn favoriete onderdeel. Eigenlijk is het zwemonderdeel gewoon mijn grote frustratie… Maar bon, wat is dan mijn sterkste en/of favoriete onderdeel? Even mijn gedachten op een rijtje zetten: tijdens een niet-stayer triatlon, begin ik, na een meestal behoorlijk zwak zwemnummer, aan een inhaalrace. Dat geeft een enorme mentale boost, maar dat geldt zowel voor het fietsen als het lopen. De kick om rond te scheuren op een triathlonfiets vind ik wel de max. En in heuvelachtige of bergachtige triatlons, zoals die van Alpe d’Huez of Gerardmer, zijn de fietsparcoursen adembenemend en kan je (hoewel beperkt) toch echt wel genieten van de natuur. Alleszins veel meer dan dat dit het geval is tijdens het lopen. Dus kies ik dan toch maar voor fietsen als mijn favoriete wedstrijdonderdeel.

Als ik mijn wedstrijduitslagen bekijk dan zou ik moeten concluderen dat mijn looponderdeel (veruit) het sterkste is. Zelf denk ik dat mijn fietsen en lopen ongeveer even sterk zijn, dus zijn er maar twee mogelijkheden:  ofwel heeft het te maken met mijn eigen instelling dat ik altijd wat reserve wil houden voor het laatste onderdeel… ofwel sparen de andere triatleten zich totaal niet tijdens het fietsonderdeel en moeten ze dat dan (een beetje) bekopen in het lopen.

Tim De Bouw Rotterdam

2. Vorig seizoen zette je een sterke prestatie neer in de Ironman van Maastricht. Je miste net kwalificatie voor Hawaii. Droom je daar nog van en wanneer ga je opnieuw proberen?

[dropcap]D[/dropcap]e IM in Maastricht was mijn vuurdoop op de volledige afstand. Ik had wel al wat ervaring opgedaan in de LD triathlon van Alpe D’Huez en de Hel van Kasterlee, maar een volledige triatlon was toch nieuw voor mij. Op zich kick ik niet echt op lange afstandswedstrijden en aan lange fietstrainingen van zes uur of meer heb ik zelfs een hekel. Maar als triatleet moet je toch minstens één keer geproefd hebben van die volledige afstand. Daarom heb ik vorig jaar besloten om deel te nemen aan de IM in Maastricht. Voor het eerst heb ik me dan ook echt laten begeleiden door een trainer en heb ik (op een paar details na) blindelings zijn trainingsschema’s en wedstrijdadvies gevolgd. En dat heeft inderdaad geresulteerd in een volledig onverwachte 22ste plaats na een (al zeg ik het zelf) geweldige marathon. Spijtig genoeg heb ik daar op een paar minuten na een slot voor Hawaï gemist bij de M35. Gezien mijn trouwste supporters beloofd hebben dat ze mee naar Hawaï gaan als ik me in de toekomst zou kwalificeren, speelt toch de gedachte om volgend jaar nog eens deel te nemen aan een IM, maar dan wel bij de M40. Ik denk/hoop dat er nog wel wat progressie in zit, dus hopelijk valt er dan wel een slot uit de bus… Maar dan moet ik mij eerst wel nog opladen voor die verdomd lange fietstrainingen 😉

Tim De Bouw tri 2

3. Je hebt een drukke job en een actief gezinsleven. Je vrouw heeft ook een atletiekverleden en geeft nu atletiektraining. Kunnen jullie je sportieve schema’s makkelijk op elkaar afstemmen?

[dropcap]A[/dropcap]lle triatleten die een gezin combineren met een job en een veeleisende hobby, zullen wel weten dat het enorm puzzelen is om de school, werk en hobbyplannen van alle gezinsleden op elkaar af te stemmen. Gelukkig kan je als triatleet zeer flexibel zijn in het plannen van je trainingen. Mijn “geheim” is om woon-werk verkeer zoveel mogelijk met de fiets af te leggen. Voor mij betekent dat 2 tot 3 keer met de MTB naar Brussel (60 km heen en terug) bollen op een geaccidenteerd parcours. Sinds ik dit doe (nu ongeveer 2,5 jaar) heb ik mijn fietskilometers gevoelig kunnen opdrijven…  Verder probeer ik mijn loop- en zwemtrainingen bij voorkeur te plannen voor dag en dauw of ’s avonds laat (de “gezinsdaluren”). Ik heb het bij momenten wel moeilijk om me uit mijn bed te hijsen, maar het voldane gevoel na een ochtendtraining is wel veel waard.

En soms vallen de puzzelstukjes gewoon ook heel mooi in elkaar: Kelly (mijn vrouw) geeft sinds vorig jaar training in de atletiekclub waar ook mijn kinderen aangesloten zijn, hetgeen betekent dat ik op dat moment ook wel een loop- of zwemtraining kan afwerken en ik eens kan trainen tijdens een “piekuur”…

Tim De Bouw tri 3

Wie wordt het volgende slachtoffer voor de 3quest?

Ik heb 3 vragen voor Carl-Philippe Delbeke, een trouwe trainingspartner tijdens lange fietstrainingen:

1.       Wim (Van Linden) heeft heel wat straffe verhalen, maar jij kan er toch ook wat van. Kan je eens vertellen wat je allemaal hebt meegemaakt in de aanloop van het WK IM 70.3 in Chattanooga?

2.       Vlak voor, maar zeker ook na de IM van Frankfurt (waar je trouwens knap presteerde),  ben je beginnen sukkelen met blessures waardoor je lange tijd inactief bent geweest. Gelukkig ben je terug aan het trainen. Hoe ben je die periode van blessures doorgekomen en wat zijn jouw ambities voor dit seizoen?

3.       Zoals ik eerder al aangegeven heb, hou ik niet echt van heel lange fietstrainingen (6u en meer) en zoek ik zoveel mogelijk gezelschap op om die trainingen door te komen. Jij daarentegen maalt totaal niet om die lange trainingen en haspelt ze dan regelmatig ook alleen af. Wat is jouw geheim?